Kamerna muzika: Klavirski kvartet

07/03/2022

Klavirski kvartet u sastavu Vladana Perović, klavir, Marko Simović, violina, Petar Obradović, viola i Milan Ninković, violončelo prirediće koncert u okviru ciklusa “Kamerna muzika” u četvrtak, 10. marta, u KIC-u “Budo Tomović”, u 20 sati.

Na programu koncerta su dva klavirska kvarteta, Gustava Malera i Johanesa Bramsa (op.25, br.1 u g-molu).

P r o g r a m

Gustav Maler Gustav Mahler (1860-1911)

Klavirski kvartet u a-molu

Johanes Brams  Johannes Brahms /1833–1897)

Klavirski kvartet u g-molu, op.25, br.1

1. Allegro
2. Intermezzo: Allegro ma non troppo — Trio: Animato
3. Andante con moto
4. Rondo alla Zingarese: Presto

Koncert klavirskog kvarteta istovremeno posvećujemo Heleni Rajs, osnivačici Mreže za kamernu muziku ACMP – koja obilježava 75 godina.

Violista Petar Obradović rođen je 1991. u Smederevu. Osnovno i srednje muzičko obrazovanje stekao je u Banja Luci (BIH), u Muzičkoj školi „Vlado Milošević“, u klasi prof. Mirjane Bubić. Diplomske i magistarske studije završio je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, pod mentorstvom prof. Nemanje Marjanovića i prof. Pante Veličkovića. Pohađao je brojne kurseve viole, kamerne muzike i orkestra kod renomiranih izvođača i pedagoga: Petar Mladenović, Aleksandar Milošev, Anton Martynov, Manhattan String Quartet, Antonio-Lech Uszinsky i Jorg Winkler. Dobitnik je nagrada i priznanja na domaćim i međunarodnim takmičenjima i festivalima. Učestvovao je u radu mnogih omladinskih orkestara: STUEBA (Njemačka), IYSO Bremen, Deutsch-skandinavische Jugend Philharmonie Berlin, BKO Orfej, Ljubljana International Orchestra, Beogradski mladi simfoničari, Neue Philharmonie Minhen, ProKlasika, Camerata Academica. Sarađivao je na projektima sa Simfonijskim orkestrom RTS. Nastupao je u koncertnim dvoranama u Crnoj Gori, Srbiji, BIH, Sloveniji, Njemačkoj, Kini, Italiji. Trenutno je član Crnogorskog simfonijskog orkestra na poziciji viola tutti. Član je gudačkog kvarteta “Doclea”. Angažovan je kao nastavnik kamerne muzike u Umjetničkoj školi za muziku i balet „Vasa Pavić“ u Podgorici.Na Ljetnjem kampu za kamernu muziku angažovan je kao mentor – saradnik od 2017. godine.Violinista Marko Simović je počeo da uči violinu kod svog oca Igora Simovića, violiniste i dirigenta. Već sa 15 godina upisao je Muzičku akademiju na Cetinju i diplomirao sa najvišim ocjenama. Kao stipendista Vlade Crne Gore, magistrirao je na Univerzitetu u Istočnom Sarajevu. Nastavio je da se usavršava u zemlji i inostranstvu kod profesora: Emil Kamilarov, Dina Šnajderman, Irina Jašvili, Florijan Balaž, Sergej Kravčenko, Aleksandar Ostrovsky. U nekoliko navrata nastupao je sa gudačkim kvartetom “Rubicon”, pijanistima Nikolom Vučkovićem, Tatjanom Prelević, Bojanom Martinovićem, violinistima Romanom Simovićem, Miranom Begićem, Sergejem Smbatijanom, orkestrom Camerata Akademika i dr. Trenutno je na doktorskim studijama Univerziteta umjetnosti u Novom Sadu. Nastupa na brojnim scenama i festivalima, kao solista i kamerni muzičar u Crnoj Gori, Srbiji, Hrvatskoj, Albaniji, Bosni i Hercegovini, Ukrajini, Njemačkoj i Belgiji. Dobitnik je brojnih nagrada na republičkim i saveznim takmičenjima. Jedan je od osnivača klavirskih trija Luminis i Triangulum.Član je Crnogorskog simfonijskog orkestra. Angažovan je takođe kao koncert-majstor festivalskog orkestra “Operosa” u Herceg Novom i kamernog orkestra Ljetnjeg kampa za kamernu muziku, od osnivanja. Od 2003. aktivno se bavi pedagoškim radom, predaje violinu u Umjetničkoj školi za muziku i balet “Vasa Pavić” u Podgorici.

Violončelista Milan Ninković rođen je 1989 u Rijeci, Hrvatska. Muzičko obrazovanje je započeo u Beogradu na klavirskom odsjeku, a zatim i na gudačkom – violončelo.Na klavirskom odsjeku Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu je diplomirao 2015. godine, u klasi prof. Branka Penčića. Na istom fakultetu završio je osnovne i master studije na katedri za violončelo, u klasi prof. Dejana Božića. Takođe je stekao master diplomu Univerziteta umjetnosti u Gracu (Austrija), gdje je studirao u klasi prof. Tobijasa Stosieka. Pohađao je majstorske kurseve kod istaknutih violončelista: Gautier Capucon, Louise Hopkins, Stefan Popov, Tobias Stosiek, Ksenija Janković, Michael Gorohov, Stanislav Apolin, Reinhard Latzko, Mischa Maisky, kao i majstorske kurseve kamerne muzike kod Johannes Meissl, Marialene Fernandes i Michael Ude. Učestvovao je na brojnim takmičenjima i projektima sa ansamblima „Symphonia Vienna“, „No Borders Orchestra“, kao i u okviru festivala „Wir sind Wien“. Radi u Crnogorskom simfonijskom orkestru na mjestu zamjenika vođe violončela. Član je gudačkog kvarteta “Doclea”.

Pijanistkinja Vladana Perović je rođena 1995. u Podgorici u porodici muzičara. Već sa pet godina je počela da svira klavir. Završila je klavirski odsjek u Umjetničkoj školi za muziku i balet „Vasa Pavić“ u Podgorici, u klasi Irme Marković. Studirala je na prestižnom Konzervatorijumu „Santa Cecilia” u Rimu u klasi profesora Rikarda Marinija (Riccardo Marini), gdje je završila osnovne i magistarske studije sa najvišim ocjenama, kao i magistarske studije kamerne muzike u klasi profesora Roberta Galeta (Roberto Galletto).Od 2007. do 2012. godine, sarađivala je sa eminentnim profesorom i pijanistom Aleksandrom Serdarom. Uporedo sa studijama na Konzervatorijumu “Santa Cecilia” usavršavala se na Internacionalnim akademijama u Rimu kod profesora Daniela Rivere i Konstantina Boginoa. Učestvovala je na brojnim seminarima i radila sa priznatim pijanistima i pedagozima kao što su: Vladmir Krpan, Aleksej Sokolov, Vedrana Kovač, Vladimir Ovčinjikov, Boris Kraljević, Bruno Canino, Dmitrij Baškirov, Andrzej Jasinski, Pavel Gililov, Leonel Morales, Đulijano Mazokante, Albert Mamriev, Aleksandar Kobrin, Horst Lajfrid, Boris Petrušanski, Ruben Dalibaltajan, Kemal Gekić, Igor Lazko, Andreas Frolich, Grigory Gruzman i dr. Na domaćim i internacionalnim takmičenjima osvojila je veliki broj prvih i specijalnih nagrada: bila je finalistkinja 6. Međunarodnog pijanističkog takmičenja “Šopen”, koje organizuje Asocijacija jugoistočnih azijskih naroda (ASEAN) u Kuala Lumpuru i dobitnica treće nagrade 2015.; Naredne godine je ušla u finale međunarodnog takmičenja na Malti, gdje je osvojila specijalnu nagradu. Bila je finalist, dobitnik treće nagrade i specijalne nagrade „Sergio Perticaroli“, koju dodjeljuje asocijacija „Agimus“, na Pijanističkom takmičenju u Rimu 2019. godine.Kao laureat takmičenja „Anemos“ u Rimu 2009. godine nagrađena je srebrnom medaljom predsjednika Republike Italije. Godine 2008., kao jedan od pobjednika velikog internacionalnog takmičenja „IBLA Grand Prize“ u Raguzi, Italija, učestvovala je na koncertu pobjednika u prestižnoj koncertnoj sali “Karnegi” u Njujorku.Priredila je brojne solističke koncerte u Podgorici, Kotoru, Herceg Novom, Rijeci, Sankt Petersburgu, Rimu, Veneciji, Ljubljani i dr. Nastupala je kao član kamernih sastava, a kao solista je nastupala sa Simfonijskim orkestrom mladih iz Beograda, Crnogorskim simfonijskim orkestrom, Simfonijskim orkestrom grada Kjođa (Italija), Simfonijskim orkestrom mladih iz Rima i Simfonijskim orkestrom Muzičke akademije, Cetinje. Učestvovala je na brojnim festivalima u Crnoj Gori – „A Tempo“ u Podgorici, „Kotor Art – Don Brankovi dani muzike“, „Klarinet Fest“ u Kotoru, Dani muzike“ u Herceg Novom, „Espressivo“ na Cetinju, „Grad Teatar Budva“ i u inostranstvu, na festivalima u Kjođi (Italija), Ptuju (Slovenija), Viani do Kaštelo (Portugal), Ahenu (Njemačka), Pinetu (Italija), Splitu (Hrvatska), Ljubljani (Slovenija) i dr. Nastupala je u Parlamentu Republike Crne Gore i na IX Samitu zvaničnika Jugistočne Evrope u Budvi.Povodom proslave 70 godina Muzičke škole „Vasa Pavić” 2017. godine joj je ukazana posebna čast da nastupi kao solistkinja sa orkestrom bivših i sadašnjih profesora i učenika muzičke škole.na koncertu „Susret generacija” u produkciji ove škole i KIC-a “Budo Tomović”. Prethodne dvije godine Vladana je učestvovala na Ljetnjem kampu za kamernu muziku na Ivanovim koritima gdje je sarađivala sa priznatim profesorima, klarinetistom Veljkom Klenkovskim, violinistom Antonom Martinovom, flautistkinjom Žanom Lekić, oboistom Bojanom Pešićem i ostvarila zapažene nastupe na završnim koncertima na Cetinju i u Podgorici. Svoj prvi solistički koncert u KIC-u dala je oktobra 2018. godine, u okviru ciklusa “Mladi talenti”. Ovaj koncert publika je kasnije ocijenila kao jedan od najuspješnijih te godine u KIC-u.

Napominjemo važe mjere IJZCG.

Dobro došli!

Kompozitorke iz sjenke VIII

02/03/2022

Koncertni ciklus “Kompozitorke iz sjenke” koji pruža uvid u stvaralački potencijal domaćih i svjetskih autorki organizovaćemo u ponedjeljak, 7.marta, u velikoj sali KIC-a “Budo Tomović” u 20 sati.

U cilju afirmisanja ženskog muzičkog stvaralaštva, predstavićemo program koji se sastoji od djela solističke i kamerne muzike kompozitorki XX i XXI vijeka, a među njima su: Sofija Gubajdulina (Muzičke igračke za klavir), Gražina Bacević (Gudački kvartet br. 3), Nina Perović (Čobanine, lijepa đevojko za duvački kvintet i elektorniku i Bokeško kolo za duvački kvintet) i Slobodanka Bobana Dabović Đurić (Trag velikana II – Astor Pjacola za nestandardni sekstet).

Djela će izvoditi istaknuti crnogorski solisti i ansambali među kojima su pijanisti Bojan Martinović i Nataša Popović. violinisti Vujadin Krivokapić i Ana Rašović, violisti Misha Berkut i Ilijana Zvicer, violončelista Milan Ninković, kontrabasistkinja Ana Zvicer, klarinetista Petar Garić, flautistikinja Marija Đurđević Ilić i drugi.

Sofija Gubajdulina (Софи́я Асгáтовна Губaйду́лина, 1931) je kompozitorka poznata u svjetskim okvirima. Rođena je u Čistopolju, današnjem Tatarstanu, u Rusiji. Nakon Drugog svjetskog rata, studirala je kompoziciju na Konzervatorijumu u Kazanu; njeni profesori bili su poznati ruski kompozitori Albert Leman, Nikolaj Peiko i Visarion Šebalin. U tom periodu je upoznala Dmitrija Šostakoviča, koji joj je savjetovao da ignoriše tadašnje negativne kritike javnosti. Za život je zarađivala pišući uglavnom filmsku muziku, dok je njena klasična muzika bila više slušana u inostranstvu. Tematika njenih djela je bila često duhovna. Kada su nastupile političke promjene u Sovjetskom Savezu, Sofija se preselila u Njemačku, gdje od 1992. godine živi u malom gradu blizu Hamburga. Među njenim ranijim radovima se izdvaja violinski koncert “Offertorium” (1980), koji joj je bio ulaznica za superiorno stupanje na međunarodnu muzičku scenu. Tokom godina njenu muziku izvodili su i naručivali najveći orkestri širom svijeta. Na primjer, na isti dan orkestar Njujorške filharmonije, pod upravom Kurta Mazura, premijerno je izveo koncert za dvije viole i orkestar “Dvije staze” (instrumenti oslikavaju biblijske glasove Marije i Marte) a orkestar japanskog radio-difuznog sistema je premijerno izveo djelo “U sjenci” sa solistom na tri vrste azijskih citri: koto, bas koto i zeng. Tokom karijere Gubajdulina je bila nagrađivana nekoliko puta: “Preamium Imperale” nagrada japanskog umjetničkog društva za muziku i dvije prestižne nagrade za novu muziku Koussevitzky International Recording Awards (1989. i 1993). Među njene značajnije novije radove se ubrajaju: “The Light of the End” (2003) za orkestar; drugi violinski koncert “In Tempus Praesens” (2007); “Labyrinth” (2011) za dvanaest violončela; “Triple Concerto” (2017) za violinu, violončelo, harmoniku i orkestar i dr. Smatra se za jednu od najistaknutijih ruskih kompozitorki druge polovine 20. vijeka.

Muzičke igračke (1969) je klavirska zbirka od četrnaest kratkih komada pisanih za djecu. Svaki od ovih komada je inspirisan predmetima i igračkama iz djetinjstva. Kada slušamo ove komade, imamo osjećaj da se vozimo na vrtešci u „Čarobnom kružnom toku“, sa galopirajućim ritmom i temama koje konstantno kruže, intrigiraju i inspirišu maštu djeteta. Kroz cijelu zbirku se provlače motivi i zvučne asocijacije na razne prirodne pojave i životinje, uz zanimljivu imitaciju perkusija sa motivom marša igračaka i drvenih figura. Za upečatljivu interpretaciju ovog djela je potrebno mnogo mašte i osjećaja strahopoštovanja i čuđenja koja su svojstvena upravo djeci.

Nina Perović je završila osnovne i specijalističke studije kompozicije na Muzičkoj akademiji na Cetinju u klasi profesora Žarka Mirkovića. Uporedo je studirala klavir: diplomirala je u klasi profesora Aleksandra Serdara, a specijalističke studije je završila u klasi profesora Vladimira Bočkarjova. Zahvaljujući stipendiji Basileus nastavila je studije kompozicije na Muzičkoj akademiji u Ljubljani, u klasi profesora Uroša Rojka, gdje je stekla diplomu Master. Doktorske studije kompozicije je završila u klasi profesora Srđana Hofmana na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Na Univerzitetu za muziku i izvođačke umjetsnoti u Gracu završila je i jednogodišnje stručno usavršavanje u klasi profesora Klausa Langa. Usavršavala se na brojnim kursevima u inostranstvu kod renomiranih kompozitora poput Klausa Langa, Pitera Ablingera, Beata Furera, Enja Popea, Vinka Globokara, Stefana Prinsa, Manosa Tsangarisa i drugih.

Nina Perović komponuje u sferi akustičke i elektronske muzike. U njenom dosadašnjem opusu nalaze se djela za simfonijski orkestar, vokalne i kamerne ansamble, kao i za solističke instrumente (sa elektronikom ili bez nje). Njene kompozicije izvođene su u mnogim evropskim državama. Komponovala je muziku i za brojne pozorišne predstave.            

Redovno je angažovana kao saradnik u nastavi na predmetima Analiza muzičkog djela, Kontrapunkt i Aranžiranje na Muzičkoj akademiji na Cetinju, kao i gostujući profesor na predmetu Analiza muzičkog djela. Član je Odbora za muzičke umjetnosti u Crnogorskoj akademiji nauka i umjetnosti.

Umjetničke obrade kompozicija Čobanine, lijepa đevojko i Bokeško kolo za duvački kvintet nastale su kao porudžbina festivala Kotor Art u 2021.godini.  Čobanine, lijepa đevojko takođe obuhvata i primjenu elektronike čiji su semplovi napravljeni na osnovu zvučnih zapisa svih izvođača u ansamblu, kao i interpretacije originalne melodije pjesme u prirodnom ambijentu.

Gražina Bacević (Grażyna Bacewicz, 1909-1969) je najpoznatija poljska kompozitorka i violinistkinja 20. vijeka. Učila je klavir kod svog oca, pa potom nastavila muzičko obrazovanje na Muzičkom konzervatorijumu u Lođu kod Helene Kijenske Dobkijevičove (Helena Kijenska-Dobkiewiczowa). Studirajući klavir, violinu i teoriju muzike sticala je vrijedno muzičko obrazovanje. Kada se zajedno sa porodicom preselila u Varšavu, upisala je tamnošnji konzervatorijum: kompoziciju je studirala kod Kazimira Šikorskog, violinu kod Juzefa Jažebskog i klavir kod Juzefa Turčinskog. Nakon što je diplomirala, zahvaljujući velikodušnosti umjetnika i političara Ignacija Jana Paderevskog, dobila je stipendiju da studira u Parizu na poznatoj akademiji Ecole Normale de Musique 1932-1933. Kompoziciju joj je predavala čuvena francuska pedagoškinja i kompozitorka Nađa Bulanže a časove violine je uzimala kod Anrija Turea. Kasnije će se vratiti u Pariz 1934. da bi studirala kod mađarskog violiniste Karla Fleša.

Nastupala je kao koncertna violinistkinja a njena djela su bila izvođena širom svijeta. Dobitnica je mnogobrojnih nagrada među kojima su: Muzička nagrada grada Varšave (1949) za kompozitorska, pedagoška i organizatorska dostignuća, Nacionalna nagrada (1950 i 1952), nagrada Poljskog muzičkog festivala (1951), nagrada Ministarstva kulture i umjetnosti (1955 i 1962) i dr. Kao školovana violinistkinja, u svom kompozitorskom radu je pokazivala najveće interesovanje za violinu i gudačke instrumente. Među značajnijim djelima se izdvajaju: Duvački kvintet (1932), Trio za obou, violinu i violončelo (1935), Simfonijeta za gudački orkestar (1929), Koncert za gudački orkestar (1948), Klavirski koncert (1949). Od sedam napisanih gudačkih kvarteta najčešće izvođeni i nagrađivani su br. 3 (1947), br. 4 (1951) i br. 5 (1955), Muzika za gudače, trube i udaraljke (1958), Violinski koncert br. 7 (1965) i mnoga druga.

Gudački kvartet br. 3 (String Quartet no.3, 1947) je trostavačna kompozicija, nastala tokom drugog posleratnog boravka kompozitorke u francuskoj prijestonici. Ovo je jedno od najskladnijih njenih djela, možda najbliže opisu idealne serenite, karakteristične za galsku duhovnost. Krajnji elementi ističu pokret kao glavnu stvaralačku snagu, nema ekstremnih situacija u pogledu izražavanja ili upotrebe tehničkih sredstava. Pokret je ukroćen logikom motivskih veza i razvojem forme, koju karakteriše unutrašnji red i pravilnost. Kompozicija otkriva još jednu odliku kompozitorskog stila tog perioda: prevlast linearnih struktura u poređenju sa vertikalnim strukturama. Ovo poslednje, sa stepenom harmonske sofisticiranosti, izgleda kao rezultat saradnje nezavisnih melodijskih linija.

Slobodanka Bobana Dabović Đurić (Podgorica, 1990) je stekla osnovno i srednje muzičko obrazovanje u Umjetničkoj školi za muziku i balet “Vasa Pavić” u Podgorici, klavirski odsjek u klasama Miladina Peruničića i Anke Asanović. Studirala je kompoziciju  u klasi profesora Zorana Mulića na Akademiju umetnosti u Novom Sadu, gdje je diplomirala i magistarala. Djela su joj izvođena u okviru brojnih festivala i projekata: “A fest”, “Klavirski praktikum”, “Glas anđela-Tijana Jurić”, “2K+”, “Eufonija”, “Omaž Stevanu St. Mokranjcu”, “40 godina Akademije umetnosti NS”, “Koncert za Čačalicu”, “Kompozitorke iz sjenke”, “Fortepiano”, Svečane akademije “Semper iuvenis”, Svečane akademije “Martinićka bitka 220 godina”, “Veče savremenih kompozitora”, “Virtuozitet na harmonici – Amela Frljučkić”, “Obzorja na Tisi – dani Josifa Marinkovića”, “Ljetnji kamp za kamernu muziku”, FIAT. Do sada je imala dvije autorske večeri: “Oslobađanje tišine” u Modernoj galeriji u Budvi i autorski koncert u okviru projekta “Mlade crnogorske kompozitorke” u KIC-u “Budo Tomović” (2017). Komponovala je muziku za nekoliko filmova: “Jedan dan života” (režija Momir Matović, 2015), “Ruske kape” (režija Kosta Đorđević, 2015), “TAM 4500” (režija Momir Matović, 2017), “Duga” (režija Aleksandar Vujović 2020). Njena muzika je nagrađena prvim mjestom na međunarodnom filmskom festivalu “Monthly Indie Shorts”, “Čeka se Godo” (Momir Matović, 2021) kao i za predstava “Orkanski visovi” (režija Dora Ružđak Podolski, 2017. koprodukcija Kraljevskog pozorišta “Zetski dom” pozorišta i Barskog Ljetopisa). Po njenoj originalnoj kompoziciji “Dioclea” Aleksandar Vujović je režirao muzičko-scenski komad. Kreirala je muziku za multimedijalni performans “Elementali”(zajedno sa buto plesačicom Bojanom Popadić, i vajarom Nikolom Radonjićem, koji je izveden u Kolektoru 2019. godine i na FIAT-u 2020). Bobanina klavirska kompozicija Ad libitum improvisando br. 4 “Rukoveti” se našla na kompakt disku, u okviru časopisa “Musica classica”. 

Kompozicija Trag velikana br. 2: Omaž Astoru Pjacoli (2021) je pisana za nestandardni sekstet, povodom sto godina od rođenja slavnog argentinskog kompozitora.  Izgrađena je na motivu iz Pjacolinog Libertanga, u kombinaciji sa dodekafonijom (moderni kompozicioni postupak koji se sastoji u stalnoj i isključivoj upotrebi niza sastavljenog od dvanaest različitih tonova).

KIC POP HOR MUZIČKIM SPEKTAKLOM OBILJEŽIO PET GODINA POSTOJANJA

02/03/2022

Porukom – Pjevajmo i budimo bolji ljudi – prvi i najpopularniji crnogorski pop hor proslavio je mali, ali važan jubilej – pet godina postojanja, poletne i raspjevane muzičke misije, na svom 60. koncertu.

Nakon duže pauze u nastupima (zbog korone), hor je sinoć ponovo blistao u punoj sali KIC-a, u svom prepoznatljivom maniru, energično i emotivno izvodeći oko 25 pjesama, pred probirljivom i znalačkom podgoričkom publikom, a u predivnoj vizuelnoj scenografiji.

Pod rukovodstvom magistre dirigovanja profesorice Zoje Đurović hor je spektakularno rođendansko veče otvorio svojom himnom ,,Muzika”, a potom su uslijedile pjesme ,,Naša Podgorica”, premijerno izvođenje autorskog djela Zdravka Đuranovića, potom popularni hit Makadama ,,Titograd”, “Mene voljela” Nenada Kneževića Kneza. Želja hora je bila da posebno istaknu važnost domaćih autora i kompozitora.
Pored svima dragog, starog, a obnovljenog repertoara hora, i pjesama “Zlatni dan”, “Negativ”, “Devojko mala”, “Dođi u 5 do 5”, mogle su se čuti i nove numere hora poput: ,,Gipsy song”, “Volio je ženu svog života”, “Hava nagila”, “Ani more nuse”, kao i vanvremenski svjetski hitovi – We are the champions, City of stars i Freedom.

Ni rođendanski koncert “Pjevajmo i budimo bolji ljudi” nije se mogao zamisliti bez antifašističkog repertoara koji je postao svojevrsna lična karta KIC POP HORA i zahvaljujući kojem je stekao veliku popularnost širom regiona. Hor je sinoć, u tom bloku, najprije a kapela, izuzetno emotivno izveo “Konjuh planinom”, a potom i “Kraj Sutjeske hladne vode”, “Po šumama i gorama”, “Bella ciao”, “Zemljo moja” i “Računajte na nas”, uz pratnju maestra Aleksandra Saše Magovčevića na harmonici i svesrdnu podršku publike.

U muzičko scenskom spektaklu KIC pop hora učestvovali su i njihovi gosti: Bato Vujošević, Jovan Aleksić, Tamara Pavićević, Mila Nikić i klapa Kamerton, dok je moderator večeri bio popularni radio voditelj Božo Bulatović.

Pedesetak horista se iskreno potrudilo da, kao jedan, donesu muzičku magiju na veliku scenu KIC-a, uz pomoć dirigentice Đurović, vrijedno radeći mjesecima unazad kako bi zablistali i opravdali status koji uživaju među brojnom publikom. Cijeli ovaj projekat ne bi bio moguć ni bez posvećenog menadžerskog tima hora Snežane Burzan Vuksanović i Sanje Radusinović, što ponovo dokazuje da je ovaj hor jedna velika muzička porodica u kojoj se svi međusobno podržavaju, ali i vrijedno i istrajno rade svih ovih godina.

Publika je, kako to obično biva na koncertima omiljenog im hora, pjevala u glas sve koncertne numere, dijeleći kao i bezbroj puta do sada, iskrenu radost i ljubav sa horom, jer su se, kako su navodili, bili uželjeli ovakvih večeri.

Zlatni prijatelj sinoćnjeg koncerta je bio Investiciono razvojni fond Crne Gore, koji je prepoznao kvalitet ovog ansambla, te u okviru svog projekta podsticanja ženskog preduzetništva i jačanja uloge žene u crnogorskom društvu, obezbijedio KIC pop horu novu scensku garderobu. Jubilarni koncert podržali su i novi prijatelji hora, među kojima su: kompanija Alijans, Centralna banka Crne Gore, Bi Aj komunikejšn, kompanija Ledo, Nikšićko pivo, ali i produkcija Takt, agencija CG news i preduzeće Simteks.
KIC pop hor zahvaljuje logističkom KIC-timu na podršci, scenografu Vladu Klisiću, video i ton majstorima Igoru i Jeleni Bakić i Nemanji Klikovcu, kao i svim medijima, a posebno onima zbog kojih pjevaju i traju – svojoj vjernoj publici!