Multimedijalni spektakl popularne avangardne umjetnice Ane Đurić Konstrakte i benda „Zemlja gruva” biće održan u organizaciji KIC-a „Budo Tomović” 11. aprila, na velikoj sceni, sa početkom u 20 sati.
Na repertoaru koncerta koji će obilježiti autentičan spoj muzike, umjetničkog performansa i inovativne upotrebe najnovijih tehnologija biće hitovi koje je Ana Đurić objavila pod umjetničkim imenom Konstrakta, ali i cijeli autorski opus benda „Zemlja gruva”.
Ana Đurić, odnosno Konstrakta po zanimanju je arhitekta, a po vokaciji tekstopisac, kompozitor i vokal. Kao članica proslavljenog benda „Zemlja gruva”, nastupala je na svim najvećih muzičkih festivala u Srbiji i u regionu. Sa bendom je takođe nastupala zajedno i na koncertima popularnog američkog muzičara Si Lo Grina, francuskog sastava Novel Vag, ali i na posljednjem koncertu Ejmi Vajnhaus u Beogradu 2011. godine. Od 2020. godine kada započinje solo karijeru, Konstrakta učestvuje u kreiranju svakog svog video spota primjenjujući multimedijalan i konceptualan pristup. Konstrakta je 2022. godine predstavljala Srbiju na Evroviziji, gdje je sa hitom „In corpore sano” osvojila peto mjesto, ali i nagradu „Marsel Bezansson”, zvanično priznanje Evrovizije koje se dodjeljuje za najbolje umjetničko izvođenje. Konstraktina originalnost i kreativnost osvježavajuća je i jedinstvena, a njen nastup na Evroviziji imao je sličan konceptualni pristup kao njena sunarodnica i umjetnička inspiracija Marina Abramović. Evrovizijski hit „In corpore sano“ je dio projekta Triptih u okviru kojeg su i pjesme „Nobl“ i „Mekano“, a autorka svih tekstova je Konstrakta. Triptih, pored društveno angažovanih poruka, donosi i vizuelni koncept koji je takođe osmislila i dizajnirala Ana Đurić.
Ulaznice se po cijeni od 25 eura mogu kupiti svakog radnog dana na biletarnici KIC-a (9-20h), a broj za informacije i rezervacije je 020 664 237.
U okviru revije „Holivudski filmski parovi” koju filmski program KIC-a „Budo Tomović” organizuje od 10. do 12. marta, biće prikazani najpoznatiji filmski klasici koji su ostali upamćeni i koji su uvijek rado gledani upravo zbog postojanja nesvakidašnje povezanosti između glavnog glumca i glumice u određenom filmu. Tokom ove revije gledaoci će biti u prilici da vide tu magiju na filmskom platnu između Hamfrija Bogarta i Ketrin Hepbern, Klarka Gebla, Grejs Keli i Ave Gardner, ali i između Džejmsa Sjuarta i Kim Novak.
Prvog dana revije, na repertoaru će biti film „Afrička kraljica” (1951) koji je nastao po romanu jednog od najpopularnijih britanskih pisaca Forestera. Ovo je priča o engleskoj misionarki i kapetanu kanadskog riječnog broda, koji su nakon što njemačke trupe unište selo tokom Prvog svjetskog rata, prinuđeni da pobjegnu i putuju zajedno opasnom rijekom upoznajući se usput. Glavne uloge u filmu tumače filmske zvijezde Hamfri Bogart koji je osvojio Oskara za najboljeg glumca i Ketrin Hepbern koja je nominovana za Oskara u tom filmu.
Američki avanturistički film „Mogambo” (1953) reditelja Džona Forda sa Klarkom Gejblom, Avom Gardner i Grejs Keli u glavnim ulogama biće prikazan u utorak, 11. marta. Riječ je u rimejku filma „Crvena prašina” iz 1932. godine u kojem se takođe Klark Gejbl pojavio u glavnoj ulozi. U filmu američka glumica i supruga engleskog anrtopologa bore se za naklonost šarmantnog lovca, koji je predan svom opasnom i rizičnom poslu, tj. lovu životinja u afričkoj divljini. Film je nominovan za dva Oskara, za najbolju glavnu i sporednu glumicu, a Grejs Keli je dobila Zlatni globus za najbolju sporednu ulogu.
Završnicu revije obilježiće psihološki triler „Vrtoglavica” iz 1958. godine koji se smatra za jednog od najuspjelijih filmova legendarnog majstora horora i trilera Alfreda Hičkoka. Bivši policijski detektiv iz San Franciska kojeg u filmu igra Džejms Stjuart i kojeg još uvijek progone sjećanja na tragediju koja se dogodila tokom njegove dužnosti, ponovo je angažovan u ulozi detektiva ovog puta da istražuje čudne aktivnosti supruge svog prijatelja. Ovaj vanvremenski film nominovan je za Oskara u kategorijama najboljeg zvuka i scenografije, a 1958. je i nagrađen na međunarodnom filmskom festivalu u San Sebastianu.
Projekcije filmova biće organizovane u sali DODEST, sa početkom u 20 sati.
KIC „Budo Tomović” organizuje radionicu koja će omogućiti polaznicima da istražuju nezavisnu grafičku produkciju, samizdat izdavaštvo i knjigovez, ali i radionicu koja će kroz praktičan rad svima koji se prijave dati priliku da kreiraju vlastite fanzine i/ili da nauče različite tehnike poveza knjige.
Radionica izrade fanzina biće održana od 28. do 30. marta u Američkom uglu u Podgorici. Učesnici će se kroz primjere upoznati s fanzinom kao formatom za kritičko promišljanje, aktivizam i istraživanje tema. DIY (uradi sam) pristup omogućava kombinovanje teksta, slika, isječaka i drugih sadržaja. Fanzini su nastali kao nezavisne publikacije koje su koristili umjetnički, politički i subkulturni pokreti za izražavanje i distribuciju ideja. Učesnici radionice će analizirati savremene primjere ove prakse u regionu. Kroz radionicu će takođe proći kroz cijeli proces izrade fanzina – od osmišljavanja koncepta, crteža i kolaža, do digitalizacije, pripreme za štampu i same proizvodnje. Fokus je na eksperimentisanju s formatom fanzina i istraživanju tema kroz vizuelni i tekstualni izraz.
Radionica knjigoveza biće organizovana od 4. do 6. aprila u KIC-u. Sastojaće se od uvodnog predavanja i dva dana praktičnog rada, tokom kojih će učesnici savladati tri tehnike uvezivanja – japanski, pamflet i koptski povez. Kroz radionicu će izrađivati sveske, kao i povezivati fanzine nastale na prethodnoj radionici. Fokus je na eksperimentisanju s različitim metodama poveza i istraživanju njihove primjene u samostalnoj produkciji publikacija.
Radionice će voditi Eksperimentalna grafička proizvodna jedinica „Treća ruka”, tačnije radionicu izrade fanzina vodiće Ana Aleksić, a radionicu knjigoveza Ivana Vujošević i Emilija Vrzić.
Završeni fanzini, proces rada i knjigoveza, kao i zajednički radovi učesnika biće predstavljeni na izložbi koja će biti priređena 13. aprila.
Radionice su namijenjene osobama starijim od četrnaest godina. Besplatne su i materijal je obezbijeđen. Broj mjesta je ograničen i iskustvo nije potrebno.
U okviru redovnog književnog programa KIC-a „Budo Tomović”, u ponedjeljak, 10. marta biće predstavljena knjiga Slađane Kavarić Mandić „Pontevedra”, nedavno objavljene u izdanju IK „Žuta kornjača”.
O knjizi će sa autorkom razgovarati Jelena Knežević i Brano Mandić. Veče će se održati u sali DODEST, od 18 sati.
Pontevedra je feministčko-lirska poema koja prati život Soledad Ortege, Španjolke zamišljene nad unutrašnjim i spoljašnjim zbivanjima i sopstvenim položajem u različitim društvenim odnosima. Kroz intimno svjedočenje u prvom licu i permanentno preplitanje sadašnjosti i prošlosti, poema prikazuje strijepnju pred neizvjesnim i melanholiju osjećaja prolaznosti.
Slađana Kavarić Mandić (1991, Podgorica) je spisateljica i filozofkinja. Piše poeziju i kratke priče. Zastupljena je u više međunarodnih časopisa i antologija. Prevođena je na engleski i grčki jezik. Objavila je zbirku pesama „Ljudi niotkuda” (Žuta kornjača, 2016), kao i knjigu „Filozofija Danka Grlića“ (2022).
Jedanaesti koncert u okviru ciklusa „Kompozitorke iz sjenke” održaće se u okviru muzičkog programa KIC-a „Budo Tomović“ u četvrtak, 6. marta, u velikoj sali, u 20 sati.
Ciklus „Kompozitorke iz sjenke” posvećen je muzičkom stvaralaštvu žena i njihovom doprinosu muzici uprkos vjekovnom zanemarivanju.
Koncertni repertoar jedanaestog izdanja ovogodišnjeg martovskog ciklusa sadrži djela Sanje Drakulić („Drive”, za solo klavir), Nađe Bulanže („Tri komada”, za violončelo i klavir), Rebeke Klark („Prelude, Allegro, Pastorale”, za violu i klarinet), Karolin Šou („Entr'acte”, za gudački kvartet) i Aleksandre Vrebalov („Pannonia Boundless”, za gudački kvartet). Ujedno, kompozicije Karolin Šou i Aleksandre Vrebalov biće premijerno izvedene u Crnoj Gori.
Za potrebe izvođenja ovog specijalnog programa angažovani su iskusni umjetnici, pijanista Amir Džaković,violončelista Dmitrij Prokofjev, klarinetista Damjan Begović, violistkinja Mirjana Jovanović, kao i mladi violinisti Luka Perazić i Viktor Huter i violista Gljeb Bednjakov.
Ciklus „Kompozitorke iz sjenke” je kreiran u okrilju muzičkog programa KIC-a „Budo Tomović” 2015. godine, na inicijativu Maje Popović, urednice muzičkog programa. Ovaj ciklus okuplja uglavnom domaće instrumentaliste, soliste i kamerne muzičare u raznovrsne ansamble i doprinosi da se na našoj muzičkoj sceni čuju djela jedinstvene vrijednosti koje su stvarale kompozitorke u sjenci moćnih mentora, porodičnih i društvenih normi epoha u kojima su živjele. U okviru ciklusa su takođe prisutne i savremene autorke koje za života imaju bolji status nego njihove prethodnice. Do sada je izvedeno 46 djela kompozitorki sa Balkana, Evrope, Amerike i Azije, od kojih većina premijerno u Crnoj Gori. Ciklus „Kompozitorke iz sjenke“ je jedinstven program u našoj zemlji koji pruža publici priliku da se upozna sa stvaralaštvom kompozitorki i bogatim muzičkim nasljeđem koje su ostavile istoriji muzike.
O kompozitorkama:
Engleska kompozitorka i violistkinja Rebeka Klark (Rebecca Clarke, 1886 – 1979) je bila poznata po svojim kamernim djelima koja su uključivala violu. Rođena i odrasla u Engleskoj, sa majkom Njemicom i ocem Amerikancem, Rebeka je veći dio svog odraslog doba provela u Sjedinjenim Državama i imala je i englesko i američko državljanstvo. Odrastanje u kasnoviktorijanskom ambijentu, pored okrutnog oca, opisala je u svojim memoarima (1969-73). Međutim, njena porodica je bila umjetnički nastrojena i podržavala je njene muzičke studije. Smatrana je za jednog od najznačajnijih britanskih kompozitora u periodu između dva svjetska rata. Djetinjstvo je provela u Londonu, učeći njemački i engleski jezik. Studirala je na Kraljevskom muzičkom koledžu u Londonu i postala jedna od prvih žena-studenata na smjeru Kompozicija, pod mentorstvom Čarlsa Vilersa Stenforda. Časove viole je pohađala kod Lajonela Tertisa, jednog od najboljih violista tog vremena. Kasnije je odabrana da svira u Kraljičinom orkestru, što ju je učinilo prvim ženskim profesionalnim orkestarskim izvođačem. Nakon što ju je otac izbacio iz kuće, zbog neslaganja s njenim privatnim životom, napustila je Kraljevski muzički koledž, i utjehu je našla u sviranju viole; ubrzo zatim se preselila u SAD (1916), gdje je započela karijeru violiste. Njena kompozitorska karijera je takođe bila u usponu; uz podršku njene komšinice Elizabet Sprejg Kulidž, konkurisala je sa Sonatom za violu i klavir 1919. na takmičenju kompozicije čiji je mecena bila upravo Kulidž. Podijelila je prvo mjesto sa Švajcarcem Ernstom Blohom (kasnije je Bloh proglašen za pobjednika jer su članovi žirija, između ostalog, smatrali da je nemoguće da je žena komponovala tako savršeno djelo). Udajom za uglednog profesora klavira Džejmsa Friskina 1944. godine, nije uspijevala da poboljša svoj život; morala je da bira između porodičnih obaveza i komponovanja. Da bi brak uspio, prestala da komponuje i izvodi svoja djela. Posle smrti muža, počela je da piše memoare pod nazivom “I ja sam imala oca” koje je završila 1973. godine. Slikovito je predstavila svoj rani život, psihičko i fizičko zlostavljanje od strane njene braće i oca koji nijesu podržavali njen umjetnički talenat i rad. Njena muzika obuhvata razne stilove 20-tog vijeka, uključujući impresionizam, postromantizam i neoklasicizam. Napisala je oko sto radova (uključujući pjesme, horske i kamerne kompozicije i muziku za klavir), samo je dvadeset bilo objavljeno za njenog života; njena djela dugo nijesu bila objavljivana ni nakon njene smrti 1979. godine. Muzikolozi Lijana Kurtis i Džesi An Ovens, profesori na Univerzitetu u Brendajsu, Masačusets/SAD, osnovali su 2000. godine, Društvo “Rebeka Klark“, u okviru Centra za istraživanje ženskih studija, sa ciljem da afirmišu interesovanje za njen život i muziku, podrže i ohrabre izvođače, izdavačke kuće i publikacije u vezi s njenim likom i djelom. Djelo u tri stava Prelude, Allegro i Pastorale kompozitorka je napisala 1941.godine u Americi, i posvetila svom bratu Hansu Klarku (poznatom biohemičaru) i njegovoj ženi Fridi. Hans je svirao klarinet a Frida violinu i oboje su bili dobri amaterski muzičari. Ipak, Rebeka je pisala za svoj instrument, violu, što je doprinijelo harmoničnom skladu dva instrumenta sličnog opsega. Do 1942. Klark je radila kao guvernanta, i to je bilo njeno prvo zaposlenje van muzičke profesije. Sa ovim djelom konkurisala je za učešće na festivalu Međunarodnog društva za savremenu muziku koje se održavalo na Univerzitetu Kalifornije u Berkliju. Festivalska komisija je prihvatila njenu kompoziciju, među 33 rada, od kojih je ona bila jedina kompozitorka. Svoje djelo je opisala kao nepretenciozno: na početku kratki skroman preludijum; Allegro ima karakter tokate, pošto daje izvođačima puno šansi da pokažu što mogu da sviraju. Radi se manje-više o “pisanju u ogledalu” i u kodi instrumenti se, dodatno, neprestano prožimaju. U sredini stava je dugi dio – fugato, koji slijedi posle druge teme u picikato akordima viole. Treći stav, “Pastorale”, melanholičan i nostalgičan, čisti je misaoni monolog koji izvode dva instrumenta dopunjavajući se. Stavovi kompozicije su napisani da se izvode ovim redom, mada se, po riječima kompozitorke, mogu izvoditi kao zasebne cjeline.
Kompozitorka i dirigent Nađa Bulanže (Nadia Boulanger, 1887-1979) rođena je u Parizu, okružena muzikom, kao dijete ruske princeze Raise Mišetski i Ernesta Boulanžea, uglednog profesora na pariškom konzervatorijumu. Studirala je kompoziciju na pariškom konzervatorijumu, kod čuvenog Gabrijela Forea a časove pjevanja je pohađala kod svog oca. Četiri godine kasnije, njena kantata “Sirena” (La Sirene) je zauzela drugo mjesto na takmičenju Prix de Rome (1908). Ipak, nakon prerane smrti njene mlađe sestre Lili, prve kompozitorke koja je dobila Rimsku nagradu (1913), Nađa je prestala da komponuje i posvetila se podučavanju i dirigovanju. Imala je ogroman uticaj na veliki broj kompozitora i muzičara uopšte, naročito kroz svoj pedagoški rad na Američkom konzervatorijumu u francuskom gradu Fontenblou. Predavala je kompoziciju mnogim generacijama, danas poznatih američkih kompozitora kao što su: Aron Kopland (Aaron Copland), Volter Piston (Walter Piston), Tia Masgrejv (Thea Musgrave), Kvinsi Džons (Quincy Jones), Filip Glas (Philip Glass), Astor Pjacola (Astor Piazzolla) i drugi. Nađa je prva žena koja je dirigovala Kraljevskim simfonijskim orkestrom u Londonu, i srušila dotadašnja rodna pravila skoro svakog velikog orkestra. Na poziv Leonarda Bernštajna, dirigovala je Njujorškom filharmonijom, zatim i simfonijskim orkestrima u Bostonu i Filadelfiji. Dobila je mnoga priznanja među kojima se izvdaja Legija časti (1977). Djelo Tri komada za violončelo i klavir je nastalo 1914. (objavljeno 1915) kao aranžman originalne kompozicije Tri komada za orgulje, koja je napisana 1911. godine. Prvi komad je nježan i improvizujući, podsjeća na Debisijevo djelo za klavir „Snijeg pleše“. U drugom komadu, violončelo svira nostalgičnu melodiju, koja podsjeća na srednjovjekovno horsko pjevanje a kanonska imitacija iste se javlja u dionici klavira, sa isticanjem poliritmičkog pulsa. Treći komad, jedini od sva tri originalno komponovan za violončelo i klavir, je vragolast i razigran. Kompozitorka se vješto poigrala sa modalnošću: smjenjujući miksolidijski, frigijski i lokrijski modus. Sva tri komada su jedinstveno obojena i zajedno čine skladnu cjelinu.
Stvaralaštvo Sanje Drakulić (1963) širom je otvorilo prostore savremenog muzičkog života energičnom gestom moćnog stvaralačkog potencijala. Predstavnica prve generacije mladih kompozitora nove Hrvatske, teško proživjevši dramatične događaje jugoslovenskog raspada, jedva da je bila ušla u razdoblje umjetničke zrelosti, a već je postala autorka više od stotinu kompozicija u svim žanrovima savremene muzike: od velikih scenskih djela – opere i baleta, simfonija, koncerata, oratorijuma i horova, do kamerno-instrumentalnih kompozicija za različite sastave, solističkih instrumentalnih i vokalnih kompozicija te elektronske muzike. Svoje muzičko putovanje Drakulić je počela u rodnom Zagrebu: prvo u Muzičkoj školi “Lisinski”, a zatim na Muzičkoj akademiji, u klasi istaknute pijanistkinje P. Gvozdić, koja je među prvima podržala kompozitorske eksperimente svoje učenice. Taj novi hobi – komponovanje – uputio je mladu diplomiranu muzičarku u Moskvu, da pohađa studije kompozicije unutar zidina Moskovskoga konzervatorijuma, kod profesora A. Pirumova i J. Bucka. Tokom studija u Moskvi Drakulić upija ne samo tradiciju ruske kompozitorske škole nego i sve nove i značajne tendencije svjetske kulture, posjećujući seminare vodećih evropskih i američkih kompozitora koji su gostovali u Moskvi: Štokhauzena, Buleza, Kramba, Ejpltona i drugih. Upoznavanje različitih slojeva savremene muzičke kulture oblikovalo je stvaralački stav mlade autorke, koji je već u najranijim djelima zašao u teme univerzalnog značenja. Članica kompozitorskih udruženja triju zemalja – Hrvatske, Rusije i Velike Britanije, Drakulić je aktivna učesnica međunarodnog muzičkog života današnjice. Njene kompozicije izvode se na najvećim međunarodnim forumima savremene muzičke umjetnosti u Hrvatskoj i svijetu. Sama nastupa kao pijanistkinja izvodeći većinom vlastita djela. U Crnoj Gori gostovala je kao kompozitorka i pijanistkinja, na festivalu savremene klavirske muzike “Forte piano” 2020. godine. Kompozicija “Drive” za solo klavir (2007) je bila zadata na međunarodnom takmičenju EPTA u Osjeku 2009. godine.
Kompozitorka Aleksandra Vrebalov (1970) je diplomirala na Akademiji umjetnosti u Novom Sadu 1991, magistrirala na Konzervatorijumu San Francisko 1996. i doktorirala na Univerzitetu Mičigen 2023. godine. U Americi je ostvarila zavidnu karijeru. Napisala oko 70 muzičkih komada koje su izvodili kvartet “Kronos”, Dejvid Krakauer, ETHEL, Horhe Kabajero, Opera Srpskog narodnog pozorišta i Beogradska filharmonija. Predstavlјena je na brojnim renomiranim festivalima u SAD i Srbiji. Njena djela naručivali su “Karnegi hol”, “Kronos kvartet”, Plesno pozorište “Dušan Tinek”, Američko udruženje kompozitora, “Brooklyn Academy of Music”, Fondacija “Barlou”, Cenar “Klaris Smit” i dr. Albume sa njenim kompozicijama objavile su izdavačke kuće “Nonesuch”, “Centaur Records”, “Innova” i “Vienna Modern Masters”, kao i SKC Novi Sad, i “Ingmart”. U produkciji Matice srpske i Francuskog kulturnog centra, 2013. godine Vrebalova je komponovala muziku za film “Četiri karijatide”, o Savi Šumanoviću čiji je autor Igor Antić. Časopis “Muzika klasika” proglasio je 2011. godine Aleksandru Vrebalov kompozitorkom godine; dobitnica je i brojnih drugih nagrada, kao što su nagrade Američke akademije za umjetnost i književnost, izdavačke kuće “Vienna Modern Masters”, Udruženja autora i izdavača Amerike (ASCAP), organizacije “Meet the Composer”, Fondacije “Douglas Moore”, kao i dvije Mokranjčeve nagrade koje joj je uručilo Udruženje kompozitora. U nizu priznanja za rad Vrebalove je nagrada “Fromm” Univerziteta Harvard iz 2014. godine. Ukorijenjena u dve kulturne sredine, srpskoj i američkoj, Vrebalova je 2007. godine osnovala međunarodnu kompozitorsku radionicu “Leto u Somboru”. Od 2021. godine, radi na Akademiji umjetnosti Univerziteta u Novom Sadu u zvanju redovnog profesora na Katedri za kompoziciju.
Karolin Šo (Caroline Shaw, 1982) je muzičarka koja se kreće među ulogama, žanrovima i medijima, pokušavajući da zamisli svijet zvuka koji niko nikada ranije nije čuo, ali je oduvijek postojao. Često sarađuje s drugim umjetnicima, kao producentkinja, kompozitorka, violinistkinja i vokalistkinja. Dobitnica je Pulicerove nagrade za muziku, počasnog doktorata sa Jejla, četiri Gremija i stipendije Tomas Dž. Votson. Pisala je i producirala za legendarne umjetnike i ansamble širom muzičkog spektra, među kojima su Rozalija, Rene Fleming, Jo-Jo Ma, Tajler Pek, Nas, Kanje Vest, Filharmonija Los Anđeles, Njujorška filharmonija i druge. Nedavni projekti za televiziju, film i pozorište uključuju: “Leonardo da Vinči” (Ken Berns/PBS), “Julie Keeps Quiet” (Leonardo Van Dijl), “Fleishman is in Trouble”(FX/Hulu), “Nebo je svuda “(Džozefin Deker/A24), vokalne radove sa Rozalijom (MOTOMAMI), “The Crucible” (Lindzi Tarner/Nacionalni teatar), “Partita” (Džastin Pek/Njujorški balet), “Mobi Dik” (Vu Cang) i “ŽIVOT” (Gandini Džagling/Mers Kaningem Trust). Njeni aktuelni projekti na turneji uključuju nastupe sa ansamblima “Sō Percussion”, “Ringdown”, “Attacca Quartet”, “Roomful of Teeth”, “Graveyards & Gardens” i dr. Entr’acte je kompozicija za gudački kvartet, napisana 2011. godine a adaptirana za gudački orkestar 2014. Djelo je prvi put izveo kvartet “Brentano” na Univerzitetu Prinston (april 2011). Prema riječima kompozitorke ovo djelo je nastalo nakon što je čula kako kvartet “Brentano” svira Hajdnov Op. 77 br. 2 — sa njihovim suptilnim i izražajnim prelaskom na trio u Des-duru u Menuetu. Kompozicija je strukturisana poput menueta i trija, oslanjajući se na tu klasičnu formu, ali vodeći je korak dalje. ,,Volim način na koji neka muzika (poput menueta iz Op. 77) iznenada odvede slušaoca na drugu stranu Alisinog ogledala, kroz neku vrstu apsurdne, suptilne, živopisne tranzicije.”
Kultni beogradski rok kantautor Nikola Vranjković sa bendom nastupiće u ponedjeljak, 24. marta, na velikoj sceni KIC-a „Budo Tomović“, sa početkom u 20 sati.
Nikola Vranjković je rok autor, pjesnik, kompozitor i muzički producent. Više od jedne decenije bio je ključna autorska ličnost beogradskog benda „Block Out“ sa kojim je snimio četiri studijska albuma „Crno Belo i Srebrno”(1994), „Godina Sirotinjske Zabave” (1996), „San Koji Srećan Sanjaš Sam” (1998) i „Ako imaš s kim i gde” (2005). Njegov prvi samostalni album „Za ovde ili za poneti”objavljen je 2001. godine uz istoimenu knjigu pjesama, a nakon raspada matičnog benda objavio je mini album i knjigu „Bremeplov” (2014 – sa muzičarima bendova Darkwood dub, Orthodox Celts i Goribor) i dvostruki album „Veronautika” (nazvan po istoimenoj pjesmi snimljenoj sa Damirom Martinovicem Mrletom – Let3) u novembru 2017. Trostruki album uživo „Biološki Minimum“ snimljen na koncertu u Kombank dvorani u Beogradu izdaje 2019. godine. Mini album sa četiri pjesme „Teorija Zabave“ objavio je u maju 2022. godine. Po riječima Dragana Ambrozića njegova pozicija na sceni nezavisna je i samostalna – u pitanju je poseban fenomen koji na različite načine traje više od dvadeset pet godina. Za Album „Godina Sirotinjske Zabave” (1996) na kojem se prvi put pojavljuje kao kompletan autor muzike i tekstova dobija nagradu grada Beograda za album godine. Po glasovima slušalaca radija Beograd 202, album „Veronautika” je proglašen za najbolji album 2017. godine. Nikola Vranjković je dobitnik nagrade „Strune od svetla” koja se dodjeljuje za poseban doprinos afirmaciji pjesničke riječi u rok i bluz muzici. U knjizi Duška Antonića „Kako nije propao rokenrol u Srbiji – sto najboljih domaćih albuma od raspada SFRJ” u kojoj su sabrani glasovi svih eminentih domaćih muzičkih kritičara, zauzima drugo mjesto iza benda Partibrejkers.
Udruženje muzičara džeza, rok i zabavne muzike Srbije Vranjkoviću dodjeljuje nagradu “rok autor godine“ za 2023. godinu.
Uz Nikolu Vranjkovića, nastupa sastav u kojem su bubnjar Vladan Božilović, basista Miroslav Užarević, gitaristi Danilo Nikodinovski, Milan Vučković i Ivan Zoranović, koji svira i klavijature.
Ulaznice se po cijeni od 20 eura mogu kupiti svakog radnog dana na biletarnici KIC-a (9-20h).
Nakon uspješne premijere i repriznog izvođenja, nova KIC-ova produkcija, predstava „Top prijatelji“ nastala po tekstu i u režiji Jelene Lele Milošević ponovo će biti izvedena na sceni DODEST, u ponedjeljak, 3. marta, u 20 sati.
Ova moderna drama prožeta humorom i emotivnim nabojem istražuje složene međuljudske odnose, društvena očekivanja i svakodnevne nesporazume među prijateljima. Kroz odnos tri glavna lika, predstava otkriva skrivene slabosti, nesigurnosti i unutrašnje dileme koje izlaze na površinu u trenutku kada se akteri predstave pripremaju za proslavu jednog važnog događaja. Iako na prvi pogled izgledaju kao pravi prijatelji, iza njihovih maski kriju se neodgovorena pitanja i neizgovorene istine.
U ulogama Lile, Marije i Igora su Vanja Jovićević, Marija Maša Labudović i Emir Ćatović koji su svojim sjajnim glumačkim izvedbama prenijeli kompleksnu dinamiku među likovima i izazvali odlične reakcije publike na premijeri i repriznom igranju.
Ulaznice se mogu kupiti na biletarnici KIC-a (9-20h) po cijeni od 5 eura, a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Kulturno – informativni centar „Budo Tomović” organizuje jedanaesti Festival savremene klavirske muzike „Forte piano” pod motom „Pijanisti u kolektivu”, posvećen zajedničkom sviranju u klavirskim ansamblima, 25. i 26. februara.
Festival će početi u utorak, 25. februara, matine koncertom učenika muzičkih škola iz Podgorice (UŠMB „Vasa Pavić”), Budve i Cetinja (ŠOMO „Savo Popović”) i studenata Muzičke akademije, u 12 sati. Na programu su djela Igora Stravinskog (Andante – iz ciklusa Pet lakih komada), Sergeja Slonimskog (Polka – za preparirani klavir), Žerara Pesona (Uspavanka za Gaspara), Đerđa Ligetija (Marš – 1942; Sonatina -1950), Fransisa Pulanka (Sonata za četiri ruke FP 8 – 1918/1939), Erika Satija (Tri komada u obliku kruške – 1903) i Nataše Bogojević (A la đuska).
Istog dana, na velikoj sceni KIC-a u 19 sati, predstaviće se premijerno crnogorsko-italijanski duo mladih pijanista koji čine Ana Vujošević iz Podgorice i Mauro Cekin iz Vićence. Duo će izvesti djela Otorina Respigija (Rimske fontane), Aleksandra Rozenblata (Končertino na dvije ruske teme) i Džefa Manukijana (Slike iz Jermenije).
Završnicu prvog dana festivala, obilježiće premijerni nastup renomiranog pariškog klavirskog dua Bizjak – sestara Lidije i Sanje Bizjak. Program koncerta čine djela Miloša Raičkovića (Duet without you), Karola Befa (Priviđanja), Melani Boni (Kleopatrin san) i Igora Stravinskog (Petruška). Riječ je o programu koji je osmišljen kao originalna mješavina različitih ličnosti iz savremenog muzičkog stvaralaštva, a koje su usko ili široko povezane sa Francuskom u kojoj umjetnice žive i rade. Koncert dua Bizjak biće održan u utorak, 25. februara, velikoj sali, u 20 sati.
Promocija novog albuma pijaniste Amira Džakovića „The Balkan Piano” biće organizovana drugog dana festivala, tačnije u srijedu, 26. februara, u velikoj sali KIC-a, u 12 sati. Na promociji će, pored pijaniste Amira Džakovića, govoriti prof. Jelena Martinović Bogojević, prof. Senad Gačević, kompozitor i Maja Popović, urednica muzičkog programa KIC-a. Kako navodi izdavač albuma „Toccata Classics“, kompozitorske tradicije deset balkanskih zemalja gotovo su nepoznate ostatku svijeta. U ovom klavirskom recitalu, albanski pijanista Amir Džaković otkriva blještavi niz pijanističkih dragulja iz svoje zemlje i njenih susjeda, u rasponu od divljih i energičnih tokata do bezvremenskih evokacija zvona i drugih drevnih tradicija, s iznenađujuće širokim rasponom referenci, od narodne muzike do Skarlatija i džeza. Ovaj album je zamišljen kao prvi u nizu koji će nastaviti da istražuju nepoznatu muziku Balkana.
Na linku je dostupan kompletan program festivala, biografije izvođača i kompozitora -PIANO-KNJIZICA-FINAL-1.pdf
Jedanaesto izdanje Festivala savremene klavirske muzike „Forte piano” zatvoriće koncert klavijaturnog „Ansambla za drugu novu muziku” koji će biti održan u srijedu, 26. februara, u 20 sati. U sastavu ansambla je osam renomiranih beogradskih pijanista i kompozitora, različitih generacija, a među njima su: Lidija Stanković, Dragoljub Ilić Ilke, Nataša Penezić, Andrej Negić, Miroslav Miša Savić, Milena Petrović, Branka Parlić i Nada Kolundžija. Ansambl za drugu novu muziku (ADNM) je multi-klavijaturni sastav osnovan 1977. godine pod okriljem Studentskog kulturnog centra (SKC) u Beogradu. Osmišljen kao studentski ansambl, ADNM je bio istraživač i vjesnik minimalističke muzike mladih kompozitora, studenata Fakulteta muzičke umjetnosti: Miloša Raičkovića, Miroslava Savića, Vladimira Tošića, Milimira Draškovića, Miodraga Lazarova Pashua, Katarine Miljković i drugih. Ansambl za drugu novu muziku gostuje premijerno u Crnoj Gori.
