Mnogo više je čovjek sklon kritikovanju, nego priznanju. To jeste neophodno, ali ne treba da bude pravilo. Upravo nam to dokazuje tribina „Podgoričke priče”, jer mnogo toga ne znamo o stvaraocima koji su tek ili odavno na stazama uspjeha, a taj put počinje ili ih vodi kroz Glavni grad. Upravo taj put je suština ljudske priče, priče trajanja. A mnogo smo ih se naslušali, a tek ćemo. Jednu od tih priča ispričaĉe publici i moderatoru Vanji Kovačeviću dramaturškinja i pjesnikinja Dragana Tripkoviĉ 28. maja u Multimedijalnoj sali KIC-a „Budo Tomović” u 20 časova.
Dragana Tripković je rođena 1984. godine, na Cetinju, u Crnoj Gori. Diplomirala je na Fakultetu dramskh umjetnosti na Unverzitetu Crna Gora – katedra za dramaturgiju, TV i filmski scenario. Jedna je od osnivača pozorišne organizacije ATAK (Alternativna teatarska aktivna kompanija). Bila je dramaturg u Crnogorskom narodnom pozorištu. Producirala je nekoliko pozorišnih i filmskih dokumentarnih projekata u realizaciji ATAK-a. Dramaturg je u Gradskom pozorištu u Podgorici. Njen komad “Mislim da treba da razgovaramo” po motivima Bergmanovog djela “Scene iz bračnog života” u režiji Danila Marunovića, postao je za kratko vrijeme hit predstava Gradskog pozorišta. U produkciji ATAK-a, bila je dramaturg na predstavama “Gospođa Bovari” G. Flobera, u režiji Zorana Rakočevića, “Persona” I. Bergmana u režiji Stevana Bodrože. Izevedene su joj i objavljene drame “Smjena” u režiji Ane Vujošević, “Mlijeko u prahu” u režiji Stevana Bodrože, (a)Live at Titograd u režiji Mirka Radonjića… Koautorka je dramskog komada “Poglavlja 23 i 24” izvedenog na Festivalu internacionalnog aternativnog teatra FIAT- 2013. u Podgorici.
Alumnista je IVLP, programa Ambasade Sjedinjenih Američkih Država, International Visitor Leadership Program, U.S Department of State, za 2015. godinu; Alumnista je austrijskog programa za pisce Kulturvermittlung Steiermark; Internationales Haus der Autoren Graz, Austria, 2014. Dobitnica je nagrade za dramski tekst na konkursu “Plays for Young People”, AFTEC, Hong Kong, China. 2018. Dobitnica je dvije nagrade fondacije “Anna Lindh” za kratku priču 2012. i 2013. godine. Međunarodne nagrade FAROPIS, književog festivala Faropis, Hvar, Hrvatska za 2016. godinu. Objavila je više knjiga poezije u Crnoj Gori, Hrvatskoj i Njemačkoj. Pjesme su joj prevedene na engleski, njemački, ruski, italijanski, poljski, letonski, makedonski i albanski jezik. Djela Dragane Tripković su objavljena u sklopu kapitalnog nacionalnog projekta izdanja savremenih crnogorskih pisaca “Nova luča”. Njena je poezija u mnogim antologijama savremene poezije bivših jugoslovenskih zemalja i Evrope. Dugi niz godina radila je kao novinar iz kulture i pozorišni kritičar, zatim kao urednik književnih časopisa i publikacija. Urednica je u Otvorenom kulturnom forumu i časopisu za književnost Ars. Potpredsjednica je crnogorskog PEN centra i članica Crnogorskog društva nezavisnih književnika.
Predstava “Ispovijesti“ inspirisana romanom “Usamljenik” Ežena Joneska ponovo će u Podgorici biti izvedena u petak, 17. maja, u velikoj sali, u 20 sati.
Adaptaciju i režiju predstave potpisuje glumac Slavko Kalezić koji u predstavi partnersku igru ostvaruje se glumicom Vanjom Jovićević. Komad KIC “Budo Tomović” realizuje u koprodukciji sa NVO Crnogorska fabrika umjetnosti – Danilovgrad.
Riječ je o predstavi koja se bavi smislom egzistencije savremenog čovjeka koji je pritisnut poteškoćama poput otuđenosti, nemogućnosti međuljudske komunikacije i depresije, ali i ugrožen društvenim katastrofama i socijalnim nejednakostima. Vrijeme u kojem živimo nameće poremećeni sistem vrijednosti i konstantna borba je neminovna. Glumica Vanja Jovićević i glumac Slavko Kalezić su stvorili pozorišni svijet koji će se, zasigurno, ticati svakog pojedinca koji se nađe u gledalištu.
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a, a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Predstava “Jelena Savojska” koju KIC “Budo Tomović” realizuje u koprodukciji sa Kulturnim centrom “Nikola Đurković” iz Kotora i KORIFEJ teatrom iz Kolašina ponovo će nakon nedavne uspješne premijere pred podgoričkom publikom biti izvedena 5.aprila u sali DODEST-u, od 20 sati
Po tekstu Marije Sarap predstavu je režirao Zoran Rakočević, a uloga je povjerena Jeleni Đukić kojoj će muzička podrška biti Bojan Peko Minić.
“Ovaj komad je poetska refleksija jedne od najznačajnijih istorijskih figura ovog prostora. Njena sjena danas je prisutna u mnogim društveno političkim diskursima, od onog progresivnog integrativnog doživljaja Jelene Savojske kao geografske i kulturne poveznice ovog krša sa bijelim svijetom, do one epske u kojoj se pojavljuje kao vila gorska koja je nadigrala nečemurnu tuđijensku dinastiju svojim stasom i glasom. Jelena je bila žena od krvi i mesa, suštinski pobunjenica za boljim svijetom, boljim ljudima i boljim društvom. Žena sa dvora koja je njegovala žive i polužive, a kopala mrtve.” reditelj Zoran Rakočević
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a, a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Svaki grad ima underground scenu koju razumije ili ne, kako kad, ali koja je neophodna jer izaziva, ispituje, istražuje i na kraju drži ravnotežu sa mainstream scenom. Ni jedna ni druga nijesu savršene. Niti moraju biti. Ali moraju biti otvorene za nove ideje, pa katkad su i pogrešne dobrodošle. Jedan od istaknutih ljudi koji je bio dio podgoričke pa i crnogorske urbane alternativne društvene i kulturne scene je Zoran Bojović, osnivača pokreta „Zabjelo Republika“, novinar i ekološki aktivista. Zoran Bojović će mnogo toga što znamo i ne, podijeliti sa moderatorom Vanjom Kovačevićem u „Podgoričkim pričama“ 26. marta u Multimedijalnoj sali KIC-a „Budo Tomović“ u 20 časova.
Zoran Bojović rođen je 1973. godine u Titogradu. Završio je Filozofski fakultet u Nikšiću, odsjek Istorija i Geografija. Kao osnivač i urednik, član uređivačkog tima, producent, autor emisija, ali i kao novinar radio je u brojnim crnogorskim medijima među kojima su: Omladinski Grafit, Radio Antena M, Radio Free Montenegro, Radio Skadar, Vijesti…
Sa „Udruženjem ljubitelja Gorice i prirode“ realizovao je niz značajnih projekta među kojima su: „Ne tunel kroz Goricu! (2012/13)”, „Akcije čišćenja, pošumljavanja i zaštite terena Gorice (2014 – 2024; 263. akcije – preko 3. 500 učešća građana Podgorice)”, „Mediteranski vrt – Zelena učionica (2017/18)” Gorica, monografija (2024)…
Osnivač je i urednik jedinog crnogorskog festivala kratkog, alternativnog filma „Smotra kratke video forme” (2006).
Scenarista i režiser je igranog filma „Zlatne čaklje” koji je 2007. godine dobio nagradu za najbolji film Filmskog festivala u Varaždinu (Hrvatska) i 2008. specijalnu nagrada Cinema City u Novom Sadu.
Scenarista i režiser je i dokumentarnih filmova: „Fenomen korupcije u Crnoj Gori” (2008), „Jedan dan – svaki dan” (2009), „Izbori se!” (2014). Autor je takođe desetine kratkih filmova, kampanja, reklama itd.
Sa “Udruženjem ljubitelja Gorice i prirode” dobitnik je nagrada: „Zelena zvijezda” (2014), za javni angažman, koju dodjeljuje Agencija za zaštitu životne sredine i Misija OEBS-a u Crnoj Gori i ISKRA (2023) za Specijalni doprinos građanskom aktivizmu koju dodjeljuje Fond za aktivno građanstvo i Privredna komora Crne Gore.
Pozorišna predstava “Serdarski triton” nastala u koprodukciji KIC-a “Budo Tomović” i Kraljevskog pozorišta Zetski dom po tekstu i u režiji Jovane Bojović premijerno će biti izvedena u ponedjeljak, 4.marta, u sali DODEST, od 20 sati.
Predstava preispituje odnos savremenih umjetnika i kapitalističkog društvenog poretka koji u velikoj mjeri uslovljava njihov razvoj i stvaralaštvo. Prateći sukobe jednog bračnog para i sunovrat njihovog odnosa, ovaj komad postavlja pitanje kompromisa u umjetnosti, ali i kompromisa koje smo prinuđeni da pravimo u svakodnevnom životu.
U predstavi igraju Jovan Dabović, Sanja Vujisić, Đorđije Tatić, Marta Pićurić, scengrafiju potpisuje Tijana Todorović, a kostimografiju Tjana Todorović i Jovana Bojović.
Predstava je nastala kao umjetnički doktorski projekat Jovane Bojović.
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a.
Svako vrijeme žali što prošlost nije bila ažurnija i dalekovidija, pa budućnosti ostavila dovoljno podataka o svojim savremenicima da se napravi neka izvrsnija slika, od one, obično uniformisane – istorijske. Upravo iz tog razloga je nastala tribina “Podgoričke priče” da potomcima ostavi u amanet onu prijemčiviju i istinitiju sliku o našim savremenicima, a koji će biti interesantni istoriji, jer su ostavili duboki trag u vremenu u kojem žive, ali i jasne putokaze i temelje za građenje kulture, umjetnosti ili bilo kojeg stvaralaštva, jer “Podgoričke priče” pričaju i bilježe (uživo i audio za sada, a sjutra i digitalno i štampano) ono što naši gosti nijesu imali prilike da kažu u oficijelnim intervjuima ili biografijama; a to će Senad Gačević reći publici i jednom od najrelevantnijih i najupućenijih novinara kad je u pitanju savremena kultura u Podgorici – Vanji Kovačeviću – 26. februara u sali DODEST u 20 časova.
Senad Gačević je rođen 1962. godine u Titogradu. Osnovnu, nižu i srednju muzičku školu završio je u Titogradu. Na Muzičkoj akademiji u Titogradu završio je studije Opšte muzičke pedagogije i studije Kompozicije u klasi profesora Željka Brkanovića. Poslijediplomske studije iz oblasti kompozicije završio je na Konzrvatorijumu ”Petar Iljič Čajkovski“ u Moskvi u klasi profesora Nikolaja Sideljnjikova.
Još kao student bio je predstavnik Muzičke akademije na Susretima muzičkih akademija SFRJ više različitih disciplina. Godine 1982. na Jugoslovenskom takmičenju iz oblasti Solfeđa u Ljubljani osvojio je drugu nagradu. Na Susretima 1984. godine u Titogradu u okviru sesije studenata muzikologije, etnomuzikologije i pedagoško – teorijskih odsjeka analitički je predstavio Klavirski koncert hrvatskog kompozitora Željka Brkanovića. U okviru Susreta studenata muzičkih akademija – fakulteta Jugoslavije u Zagrebu izvedene su njegove ”Varijacije na jednu crnogorsku temu“ za klavir koje je izveo istaknuti poljski pijanista profesor Marijan Mika. Na susretima studenata umjetničkih fakulteta SFRJ ”Zajedno 86“ u Sarajevu izvedena je njegova Sonata za klavir, a izvela ju je makedonska pijanistkinja Jelena Dimovska. Kompozicija ”Pet narodnih – odzvuci“ za alt i tenor saksofon i magnetofonsku traku izvedena je takođe na Susretima muzičkih akademija – fakulteta Jugoslavije u Skoplju. Izvođači su bili saksofonisti Saša Nestorović i Matjaž Drevenšek U okviru predstavljanja katedre za Kamernu muziku i katedre za Kompoziciju Konzervatorijuma ”Petar Iljič Čajkovski“ u Moskvi su izvedene kompozicije “Tokata” za klavir, ”Stilske vježbe“ za duvački kvintet i “Četiri komada – Posvete“ za trombon i klavir.
Po povratku sa poslijediplomskih studija (1991) nekoliko mjeseci je bio zaposlen kao profesor Kontrapunkta i Istorije muzike u Srednjoj muzičkoj školi u Podgorici, gdje ostaje angažovan nekoliko godina kao honorarni predavač i nakon izbora u zvanje asistenta na Muzičkoj akademiji (1992). Kao asistent pokrivao je grupu stručno – teorijskih predmeta – Polifonija, Fuga, Muzički oblici, Tonski slog sa aranžiranjem, Muzički instrumenti. U zvanje docenta 1996. izabran je za predmete Polifonija, Fuga i Tonski slog, a u zvanje vanrednog profesora 2002. za predmete Kontrapunkt i Aranžiranje. Sada je redovni profesor za predmete Kontrapunkt, Aranžiranje i Metodika stručno – teorijske nastave.
Novi ciklus “Podgoričkih priča“ počinje sa predstavljanjem čovjeka koji je ostavio izuzetan trag kako u jugoslovenskoj kinematografiji, tako i u crnogorskom filmu, umjetnosti i kulturi uopšte. Riječ je o reditelju Branku Baletiću tvorcu više kultnih igranih, ali i dokumentarnih filmova i televizijskih serijala. Baletić je takođe ostavio neizbrisiv trag kao pedagog na više akademskih ustanova i kao rukovodilac kulturnih i umjetničkih institucija. Koliko je bilo teško ili lako stvarati i egzistirati u raznim društveno-političkim sistemima, ispričaće publici i moderatoru Vanji Kovečeviću, 30. januara u Multimedijalnoj sali KIC-a “Budo Tomović“ u 20h.
Branko Baletić rođen je 1946.godine u Beogradu. Školovao se u Beogradu, gdje je i diplomirao na Odsjeku filmske režije Fakulteta dramskih umjetnosti u klasi profesora Aleksandra Petrovića 1971.godine. Član Udruženja filmskih umjetnika Srbije (UFUS) postao je 1970.godine. Sedamdesetih godina, počev od TV filma “Laka lova“, režirao je čitav niz TV serija, između ostalih “Drži vodu dok majstori odu“, “Zeleni signal“, muzičke i dokumentarne TV filmove, kao i putopisne iz Afrike. Dugometražni igrani film “Sok od šljiva“ snimio je 1980.godine. Tokom 1983. film “Balkan Express“ proglašen je od kritičara filmom godine u SFRJ. Kao koscenarista i reditelj 1986.godine realizuje takođe veoma gledan film “Uvijek spremne žene“. Iste godine, Baletić je izabran za direktora najveće YU producentske kuće “Avala film“ u Beogradu. Kao producent ili koproducent potpisao je filmove koji su pokupili značajan broj festivalskih priznanja u zemlji i inostranstvu, među njima su “Život sa stricem“ Krsta Papića, “Kuduz“, film Ademira Kevovića, “Kako je propao Rock'n Roll“ grupe debitanata, “Granica“ Ferenca Deaka i Maširevića itd.
Režirao sljedeće filmove i serije:
2003.godine “Crna Gora – zemlja u pokretu“ dugometražni dokumentarni film o ljepotama Crne Gore, samo slika i muzka 75 minuta;
2004-2005.godine “Veliki rat“, petočasovna dokumentarna TV serija, slika naše nacionalne nesreće, poređane po redosljedu događanja vezanih za dubrovačko ratište;
2005.godine TV film “Podgorica – grad u pokretu“, o istoriji Podgorice;
2005.godine koproducent igranog filma “Imam nešto važno da vam kažem“ diplomca Cetinjske akademije Željka Sošića;
2006.godine dokumentarni film o Pokretu za nezavisnost – “Bitka za Crnu Goru se nastavlja“;
2005.godine autor je TV serije pod nazivom “Video prilozi za istoriju Crne Gore“, 6 x 60 minuta
2013.godine režirao je dokumentarni film o Petru II Petroviću Njegošu “Njegoš – jedna biografija: “Noć skuplja dva vijeka“, koji je osvojio Grand Prix na festivalu u Pariizu
2016.godine režirao je dokumentarni film “Žabljak Crnojevića“
Od 1991. do 1999.godine Baletić je bio povremeni kolumnista nezavisnog beogradskog nedjeljnika “Vreme“, kolumna “Idu dani“. Bio je takođe od 1992.godine i jedan od osnivača Beogradskog kruga – asocijacije intelektualaca građanske orijentacije, koji su se usprotivili ratu i nacionalističkoj histeriji. Među kojima su takođe bili Rade Konstantinović, Miladin Životić, Filip David, Marko Kovač i Ivan Čolović. Prvi predsjednik Matice crnogorske – ogranak Beograd postaje 18.juna 1997.godine. Od 1998. do 2001.godine kao vanredni profesor vodi jednu klasu studenata, na Odsjeku filmske režije, na BK univerzitetu. Filmsku režiju na FDU Cetinje predaje od 2001.godine. Direktor KIC-a “Budo Tomović“ bio je od 2003. do 2007.godine. Godine 2007. izabran je za direktora Crnogorske kinoteke do odlaska u penziju 2016.godine. Najveće državno priznanje – Trinaestojulsku nagradu dobio je 2012.godine. Bio je dekan na Fakultetu za multimediju i dizajn, UDG u periodu od 2001. do 2015.godine. Status istaknutog kulturnog stvaraoca stekao je 2014.godine, a 18.decembra 2018.godine izabran je za vanrednog člana CANU.
Manifestacija kamernih dramskih ostvarenja – MAKADO koja svih ovih godina u kontinuitetu afirmiše kamernu pozorišnu produkciju i nezavisnu scenu biće održana od 5. do 12.februara u okviru dramskog programa KIC-a “Budo Tomović”.
Sedam žanrovski raznovrsnih pozorišnih komada iz Crne Gore i regiona učestvovaće u takmičarskom dijelu devete u nizu manifestacije, a među njima su “Jelena Savojska”, “Atomsko cvijeće”, “Uspomene Sare Bernar”, “Pomahnitali”, “Goya”, “Na Drini ćuprija” i “Ćiro”. Posljednje večeri u čast nagrađenih biće izvedena predstava ”Safra“.
I ove godine nagrada “Sat kula” dodjeljivaće se za najbolju predstavu, najbolju mušku, odnosno žensku ulogu, ali i za bravuru. Stručni žiri činiće doc. mr Jovana Bojović (predsjednica), Vukan Pejović i Vanja Kovačević.
Početak festivala obilježiće premijera predstave “Jelena Savojska” koju KIC “Budo Tomović” realizuje u koprodukciji sa Kulturnim centrom “Nikola Đurković” iz Kotora i KORIFEJ teatrom iz Kolašina. Predstavu je po tekstu Marije Sarap režirao Zoran Rakočević, a uloga je povjerena Jeleni Đukić kojoj će muzička podrška biti Bojan Peko Minić.
“Ovaj komad je poetska refleksija jedne od najznačajnijih istorijskih figura ovog prostora. Njena sjena danas je prisutna u mnogim društveno političkim diskursima, od onog progresivnog integrativnog doživljaja Jelene Savojske kao geografske i kulturne poveznice ovog krša sa bijelim svijetom, do one epske u kojoj se pojavljuje kao vila gorska koja je nadigrala nečemurnu tuđijensku dinastiju svojim stasom i glasom. Jelena je bila žena od krvi i mesa, suštinski pobunjenica za boljim svijetom, boljim ljudima i boljim društvom. Žena sa dvora koja je njegovala žive i polužive, a kopala mrtve.” reditelj Zoran Rakočević
Pozorišna predstava ”Atomsko cvijeće“ čiju režiju potpisuju glumice i akterke predstave Marija Đurić, Jelena Đukić i Anđelija Rondović biće izvedena 6.februara. Ova porodična drama nastala po tekstu Pola Zindela “Uticaj gama zraka na sablasne nevene“ prati priču četiri ženska lika i zeca. Za njih je “svijet mjesto neponovljivog suočavanja, a prostor u kom bitišu prava zečja jazbina“. U komadu se postavlja pitanje koliko je najbolja namjera majke i njena potreba da zaštiti kćerke dobra za razvoj dvije tinejdžerke.
Koproducentski projekat Hercegnovskog pozorišta i Herceg festa, duodramu “Uspomene Sare Bernar” sa sjajnim glumačkim tandemom Tanjom Bošković i Dejanom Đonovićem ljubitelji teatra biće u prilici da pogledaju 7.februara. Komad ne govori samo o životu i smrti slavne glumice Sare Bernar, nego i o pozorištu i pozorišnoj umjetnosti, provodeći publiku ”sa druge strane“ u namjeri da vidi naličje svega što može biti i tužno i smiješno.
Na repertoaru će 8.februara biti i nagrađivana komedija “Pomahnitali” u kojoj uloge tumače poznati beogradski glumci Tatjana Kecman i Miloš Đorđević. Ova komedija produkcije “Frezend” iz Beograda posvećena je ovisnicima društvenih mreža, selfi kulture i ostalih oblika virtuelnih stvarnosti. Na toj apsurdnoj i apsolutno sumanutoj trci, koja za cilj ima uspjeh (ma šta to značilo!) potpuno gube kompas. U svakoj od scena protagonisti završe sa nervnim slomom zbog nekih sitnih trivijalnih problema koji im remete ”savršenu“ formu.
Predstava ”Goya“ prema tekstu Miroslava Krleže koju je režirao i u kojoj igra neponovljvi Zijah Sokolović biće odigrana 9.februara. U središtu ove Krležine nedovršene dramske verzije nalazi se umjetnik-slikar i njegova intimna drama. Kroz glumački prikaz publika ima priliku da sagleda širi kontekst njegovog djelovanja i postojanja. U Gojinim monolozima ima mnogo grčevitog preispitivanja društveno-političkih konteksta tog doba, kao i konformizma, hijerarhije vlasti i pozicije moći, dok se slikar istovremeno žestoko obračunava s etičkom pozicijom dvorskog umjetnika.
Monodrama “Na Drini ćuprija“ u izvođenju proslavljenog glumca i producenta Tihomira Stanića biće organizovana 10.februara. Znalački, sa dubokim emotivnim doživljajem Andrićeve pripovjesti, ali i sa pouzdanim iskustvom dramskog umjetnika koji zna šta čini efektnu cjelinu scenskog čina, Tihomir Stanić je angažovano, glumački briljantno, izrekao svoj poduži monolog – tačnije originalan Andrićev tekst. O svom hrabrom poduhvatu – učenju dugog i složenog proznog teksta, bez partnera i dijaloga, prvak srpskog glumišta kaže: „Pronašao sam u Andrićevom delu neiscrpnu inspiraciju za svoj profesionalni život, trening, egzistenciju…“.
Jedan od najpoznatijih glumaca u regionu Tarik Filipović u okviru takmičarskog dijela festivala 11.februara izvešće svoj autorski projekat “Ćiro”, tačnije monodramu o životu sportske legende Ćira Blaževića. Šta je Ćiro Blažević predstavljao za Tarika kroz njegovo sazrijevanje, kao čovjeka i strastvenog fudbalskog navijača? Na koji je način ličnost Ćira Blaževića inspirisala Tarika Filipovića nakon dugogodišnjeg prijateljstva, vidjećemo kroz ovu duhovitu, ali i dirljivu monodramu.
U čast nagrađenih posljednje večeri manifestacije, tačnije 12.februara planirano je izvođenje predstave ”Safra“ čiju adaptaciju i režiju potpisuju glumice Milica Šćepanović i Marija Maša Labudović. Nastala po motivima teksta “Važnije polovice”, Beatrice Kurbel i Mirne Rustemović, predstava na duhovit, ali pomalo i ironičan način govori o prijateljstvu, ljubavi, karijeri, djetinjstvu i majčinstvu. Prožeta humorističnim momentima, predstava zapravo na veoma živopisan način oslikava događaje iz svakodnevnog života.
Ulaznice se od 25.januara mogu kupiti po cijeni od 5 eura na biletarnici KIC-a, a broj za rezevaciju je 020 664 237.
Ima mnogo toga dobrog u “instant” vremenima, a još više lošeg. No postoje ljudi i stvaraoci koji prežive i ta vremena, ali i opstanu i u onim drugim – boljim, gdje su sistemi vrijednosti strožiji, a očekivanja zahtjevnija. Postoje stvaraoci i djelatnici koji su iznad svih tih vremena, odnosno na ponos su i zadovoljstvo svih generacija koje su učile i koje će učiti od njih. Jedan od njih je, svakako, prof. Vili Ferdinandi – gost decembarskih “Podgoričkih priča“. Kako se nosio sa nekim dobrim, ili manje dobrim vremenima u Titogradu i Podgorici, šta je naučio i šta je učio generacije, uvaženi mr Vili Ferdinandi će ispričati moderatoru tribine novinaru Vanji Kovačeviću, ali i publici i njegovim poštovaocima 21.decembra u Multimedijalnoj sali KIC-a “Budo Tomović“ u 20 časova.
Vili Ferdinandi je rođen 1951.godine u Titogradu (Podgorica), gdje je stekao osnovno i srednje muzičko obrazovanje. Muzičku akademiju je završio u Beogradu gdje je kasnije magistrirao na odsjeku violina, a na kamernoj muzici završio Specijalističke studije. Usavršavao se u Kijevu (Ukrajina) kod prof. Gorohova i u Klagenfurtu (Austrija) kod prof. Rostala. Dobitnik je više nagrada i priznanja: Nagrada iz fonda Marije Mihajlović za magistarski ispit iz violine, Nagrada Centra savremene umjetnosti, Decembarska nagrada grada Podgorice, Nagrada Udruženja kompozitora Crne Gore, Diploma za najboljeg pedagoga festivala gudača ”Zlatne stepenice“ Valjevo maj 2016, Priznanje za izuzetne pedagoške uspjehe ”ESTA Montenegro“ i dr. Dugo godina je bio koncertmajstor Simfonijskog orkestra RTV CG i član više kamernih ansambala. Snimao je za RTV i gostovao po Evropi i svijetu. Predavao je violinu i kamernu muziku u Muzičkim školama ”Vasa Pavić” i ”Andre Navara“ u Podgorici. Sa svojim učenicima je osvajao prve i specijalne nagrade na domaćim i stranim takmičenjima u Sarajevu, Novom Sadu, Beogradu, Skadru, Barleti, Rimu, Budimpešti, Londonu … Napisao je više transkripcija i kadenca za violinu, ali i aranžmana za orkestre. Povremeno se bavi dirigovanjem i jazz muziciranjem na violini.
