Svako vrijeme žali što prošlost nije bila ažurnija i dalekovidija, pa budućnosti ostavila dovoljno podataka o svojim savremenicima da se napravi neka izvrsnija slika, od one, obično uniformisane – istorijske. Upravo iz tog razloga je nastala tribina “Podgoričke priče” da potomcima ostavi u amanet onu prijemčiviju i istinitiju sliku o našim savremenicima, a koji će biti interesantni istoriji, jer su ostavili duboki trag u vremenu u kojem žive, ali i jasne putokaze i temelje za građenje kulture, umjetnosti ili bilo kojeg stvaralaštva, jer “Podgoričke priče” pričaju i bilježe (uživo i audio za sada, a sjutra i digitalno i štampano) ono što naši gosti nijesu imali prilike da kažu u oficijelnim intervjuima ili biografijama; a to će Senad Gačević reći publici i jednom od najrelevantnijih i najupućenijih novinara kad je u pitanju savremena kultura u Podgorici – Vanji Kovačeviću – 26. februara u sali DODEST u 20 časova.
Senad Gačević je rođen 1962. godine u Titogradu. Osnovnu, nižu i srednju muzičku školu završio je u Titogradu. Na Muzičkoj akademiji u Titogradu završio je studije Opšte muzičke pedagogije i studije Kompozicije u klasi profesora Željka Brkanovića. Poslijediplomske studije iz oblasti kompozicije završio je na Konzrvatorijumu ”Petar Iljič Čajkovski“ u Moskvi u klasi profesora Nikolaja Sideljnjikova.
Još kao student bio je predstavnik Muzičke akademije na Susretima muzičkih akademija SFRJ više različitih disciplina. Godine 1982. na Jugoslovenskom takmičenju iz oblasti Solfeđa u Ljubljani osvojio je drugu nagradu. Na Susretima 1984. godine u Titogradu u okviru sesije studenata muzikologije, etnomuzikologije i pedagoško – teorijskih odsjeka analitički je predstavio Klavirski koncert hrvatskog kompozitora Željka Brkanovića. U okviru Susreta studenata muzičkih akademija – fakulteta Jugoslavije u Zagrebu izvedene su njegove ”Varijacije na jednu crnogorsku temu“ za klavir koje je izveo istaknuti poljski pijanista profesor Marijan Mika. Na susretima studenata umjetničkih fakulteta SFRJ ”Zajedno 86“ u Sarajevu izvedena je njegova Sonata za klavir, a izvela ju je makedonska pijanistkinja Jelena Dimovska. Kompozicija ”Pet narodnih – odzvuci“ za alt i tenor saksofon i magnetofonsku traku izvedena je takođe na Susretima muzičkih akademija – fakulteta Jugoslavije u Skoplju. Izvođači su bili saksofonisti Saša Nestorović i Matjaž Drevenšek U okviru predstavljanja katedre za Kamernu muziku i katedre za Kompoziciju Konzervatorijuma ”Petar Iljič Čajkovski“ u Moskvi su izvedene kompozicije “Tokata” za klavir, ”Stilske vježbe“ za duvački kvintet i “Četiri komada – Posvete“ za trombon i klavir.
Po povratku sa poslijediplomskih studija (1991) nekoliko mjeseci je bio zaposlen kao profesor Kontrapunkta i Istorije muzike u Srednjoj muzičkoj školi u Podgorici, gdje ostaje angažovan nekoliko godina kao honorarni predavač i nakon izbora u zvanje asistenta na Muzičkoj akademiji (1992). Kao asistent pokrivao je grupu stručno – teorijskih predmeta – Polifonija, Fuga, Muzički oblici, Tonski slog sa aranžiranjem, Muzički instrumenti. U zvanje docenta 1996. izabran je za predmete Polifonija, Fuga i Tonski slog, a u zvanje vanrednog profesora 2002. za predmete Kontrapunkt i Aranžiranje. Sada je redovni profesor za predmete Kontrapunkt, Aranžiranje i Metodika stručno – teorijske nastave.
Novi ciklus “Podgoričkih priča“ počinje sa predstavljanjem čovjeka koji je ostavio izuzetan trag kako u jugoslovenskoj kinematografiji, tako i u crnogorskom filmu, umjetnosti i kulturi uopšte. Riječ je o reditelju Branku Baletiću tvorcu više kultnih igranih, ali i dokumentarnih filmova i televizijskih serijala. Baletić je takođe ostavio neizbrisiv trag kao pedagog na više akademskih ustanova i kao rukovodilac kulturnih i umjetničkih institucija. Koliko je bilo teško ili lako stvarati i egzistirati u raznim društveno-političkim sistemima, ispričaće publici i moderatoru Vanji Kovečeviću, 30. januara u Multimedijalnoj sali KIC-a “Budo Tomović“ u 20h.
Branko Baletić rođen je 1946.godine u Beogradu. Školovao se u Beogradu, gdje je i diplomirao na Odsjeku filmske režije Fakulteta dramskih umjetnosti u klasi profesora Aleksandra Petrovića 1971.godine. Član Udruženja filmskih umjetnika Srbije (UFUS) postao je 1970.godine. Sedamdesetih godina, počev od TV filma “Laka lova“, režirao je čitav niz TV serija, između ostalih “Drži vodu dok majstori odu“, “Zeleni signal“, muzičke i dokumentarne TV filmove, kao i putopisne iz Afrike. Dugometražni igrani film “Sok od šljiva“ snimio je 1980.godine. Tokom 1983. film “Balkan Express“ proglašen je od kritičara filmom godine u SFRJ. Kao koscenarista i reditelj 1986.godine realizuje takođe veoma gledan film “Uvijek spremne žene“. Iste godine, Baletić je izabran za direktora najveće YU producentske kuće “Avala film“ u Beogradu. Kao producent ili koproducent potpisao je filmove koji su pokupili značajan broj festivalskih priznanja u zemlji i inostranstvu, među njima su “Život sa stricem“ Krsta Papića, “Kuduz“, film Ademira Kevovića, “Kako je propao Rock'n Roll“ grupe debitanata, “Granica“ Ferenca Deaka i Maširevića itd.
Režirao sljedeće filmove i serije:
2003.godine “Crna Gora – zemlja u pokretu“ dugometražni dokumentarni film o ljepotama Crne Gore, samo slika i muzka 75 minuta;
2004-2005.godine “Veliki rat“, petočasovna dokumentarna TV serija, slika naše nacionalne nesreće, poređane po redosljedu događanja vezanih za dubrovačko ratište;
2005.godine TV film “Podgorica – grad u pokretu“, o istoriji Podgorice;
2005.godine koproducent igranog filma “Imam nešto važno da vam kažem“ diplomca Cetinjske akademije Željka Sošića;
2006.godine dokumentarni film o Pokretu za nezavisnost – “Bitka za Crnu Goru se nastavlja“;
2005.godine autor je TV serije pod nazivom “Video prilozi za istoriju Crne Gore“, 6 x 60 minuta
2013.godine režirao je dokumentarni film o Petru II Petroviću Njegošu “Njegoš – jedna biografija: “Noć skuplja dva vijeka“, koji je osvojio Grand Prix na festivalu u Pariizu
2016.godine režirao je dokumentarni film “Žabljak Crnojevića“
Od 1991. do 1999.godine Baletić je bio povremeni kolumnista nezavisnog beogradskog nedjeljnika “Vreme“, kolumna “Idu dani“. Bio je takođe od 1992.godine i jedan od osnivača Beogradskog kruga – asocijacije intelektualaca građanske orijentacije, koji su se usprotivili ratu i nacionalističkoj histeriji. Među kojima su takođe bili Rade Konstantinović, Miladin Životić, Filip David, Marko Kovač i Ivan Čolović. Prvi predsjednik Matice crnogorske – ogranak Beograd postaje 18.juna 1997.godine. Od 1998. do 2001.godine kao vanredni profesor vodi jednu klasu studenata, na Odsjeku filmske režije, na BK univerzitetu. Filmsku režiju na FDU Cetinje predaje od 2001.godine. Direktor KIC-a “Budo Tomović“ bio je od 2003. do 2007.godine. Godine 2007. izabran je za direktora Crnogorske kinoteke do odlaska u penziju 2016.godine. Najveće državno priznanje – Trinaestojulsku nagradu dobio je 2012.godine. Bio je dekan na Fakultetu za multimediju i dizajn, UDG u periodu od 2001. do 2015.godine. Status istaknutog kulturnog stvaraoca stekao je 2014.godine, a 18.decembra 2018.godine izabran je za vanrednog člana CANU.
Manifestacija kamernih dramskih ostvarenja – MAKADO koja svih ovih godina u kontinuitetu afirmiše kamernu pozorišnu produkciju i nezavisnu scenu biće održana od 5. do 12.februara u okviru dramskog programa KIC-a “Budo Tomović”.
Sedam žanrovski raznovrsnih pozorišnih komada iz Crne Gore i regiona učestvovaće u takmičarskom dijelu devete u nizu manifestacije, a među njima su “Jelena Savojska”, “Atomsko cvijeće”, “Uspomene Sare Bernar”, “Pomahnitali”, “Goya”, “Na Drini ćuprija” i “Ćiro”. Posljednje večeri u čast nagrađenih biće izvedena predstava ”Safra“.
I ove godine nagrada “Sat kula” dodjeljivaće se za najbolju predstavu, najbolju mušku, odnosno žensku ulogu, ali i za bravuru. Stručni žiri činiće doc. mr Jovana Bojović (predsjednica), Vukan Pejović i Vanja Kovačević.
Početak festivala obilježiće premijera predstave “Jelena Savojska” koju KIC “Budo Tomović” realizuje u koprodukciji sa Kulturnim centrom “Nikola Đurković” iz Kotora i KORIFEJ teatrom iz Kolašina. Predstavu je po tekstu Marije Sarap režirao Zoran Rakočević, a uloga je povjerena Jeleni Đukić kojoj će muzička podrška biti Bojan Peko Minić.
“Ovaj komad je poetska refleksija jedne od najznačajnijih istorijskih figura ovog prostora. Njena sjena danas je prisutna u mnogim društveno političkim diskursima, od onog progresivnog integrativnog doživljaja Jelene Savojske kao geografske i kulturne poveznice ovog krša sa bijelim svijetom, do one epske u kojoj se pojavljuje kao vila gorska koja je nadigrala nečemurnu tuđijensku dinastiju svojim stasom i glasom. Jelena je bila žena od krvi i mesa, suštinski pobunjenica za boljim svijetom, boljim ljudima i boljim društvom. Žena sa dvora koja je njegovala žive i polužive, a kopala mrtve.” reditelj Zoran Rakočević
Pozorišna predstava ”Atomsko cvijeće“ čiju režiju potpisuju glumice i akterke predstave Marija Đurić, Jelena Đukić i Anđelija Rondović biće izvedena 6.februara. Ova porodična drama nastala po tekstu Pola Zindela “Uticaj gama zraka na sablasne nevene“ prati priču četiri ženska lika i zeca. Za njih je “svijet mjesto neponovljivog suočavanja, a prostor u kom bitišu prava zečja jazbina“. U komadu se postavlja pitanje koliko je najbolja namjera majke i njena potreba da zaštiti kćerke dobra za razvoj dvije tinejdžerke.
Koproducentski projekat Hercegnovskog pozorišta i Herceg festa, duodramu “Uspomene Sare Bernar” sa sjajnim glumačkim tandemom Tanjom Bošković i Dejanom Đonovićem ljubitelji teatra biće u prilici da pogledaju 7.februara. Komad ne govori samo o životu i smrti slavne glumice Sare Bernar, nego i o pozorištu i pozorišnoj umjetnosti, provodeći publiku ”sa druge strane“ u namjeri da vidi naličje svega što može biti i tužno i smiješno.
Na repertoaru će 8.februara biti i nagrađivana komedija “Pomahnitali” u kojoj uloge tumače poznati beogradski glumci Tatjana Kecman i Miloš Đorđević. Ova komedija produkcije “Frezend” iz Beograda posvećena je ovisnicima društvenih mreža, selfi kulture i ostalih oblika virtuelnih stvarnosti. Na toj apsurdnoj i apsolutno sumanutoj trci, koja za cilj ima uspjeh (ma šta to značilo!) potpuno gube kompas. U svakoj od scena protagonisti završe sa nervnim slomom zbog nekih sitnih trivijalnih problema koji im remete ”savršenu“ formu.
Predstava ”Goya“ prema tekstu Miroslava Krleže koju je režirao i u kojoj igra neponovljvi Zijah Sokolović biće odigrana 9.februara. U središtu ove Krležine nedovršene dramske verzije nalazi se umjetnik-slikar i njegova intimna drama. Kroz glumački prikaz publika ima priliku da sagleda širi kontekst njegovog djelovanja i postojanja. U Gojinim monolozima ima mnogo grčevitog preispitivanja društveno-političkih konteksta tog doba, kao i konformizma, hijerarhije vlasti i pozicije moći, dok se slikar istovremeno žestoko obračunava s etičkom pozicijom dvorskog umjetnika.
Monodrama “Na Drini ćuprija“ u izvođenju proslavljenog glumca i producenta Tihomira Stanića biće organizovana 10.februara. Znalački, sa dubokim emotivnim doživljajem Andrićeve pripovjesti, ali i sa pouzdanim iskustvom dramskog umjetnika koji zna šta čini efektnu cjelinu scenskog čina, Tihomir Stanić je angažovano, glumački briljantno, izrekao svoj poduži monolog – tačnije originalan Andrićev tekst. O svom hrabrom poduhvatu – učenju dugog i složenog proznog teksta, bez partnera i dijaloga, prvak srpskog glumišta kaže: „Pronašao sam u Andrićevom delu neiscrpnu inspiraciju za svoj profesionalni život, trening, egzistenciju…“.
Jedan od najpoznatijih glumaca u regionu Tarik Filipović u okviru takmičarskog dijela festivala 11.februara izvešće svoj autorski projekat “Ćiro”, tačnije monodramu o životu sportske legende Ćira Blaževića. Šta je Ćiro Blažević predstavljao za Tarika kroz njegovo sazrijevanje, kao čovjeka i strastvenog fudbalskog navijača? Na koji je način ličnost Ćira Blaževića inspirisala Tarika Filipovića nakon dugogodišnjeg prijateljstva, vidjećemo kroz ovu duhovitu, ali i dirljivu monodramu.
U čast nagrađenih posljednje večeri manifestacije, tačnije 12.februara planirano je izvođenje predstave ”Safra“ čiju adaptaciju i režiju potpisuju glumice Milica Šćepanović i Marija Maša Labudović. Nastala po motivima teksta “Važnije polovice”, Beatrice Kurbel i Mirne Rustemović, predstava na duhovit, ali pomalo i ironičan način govori o prijateljstvu, ljubavi, karijeri, djetinjstvu i majčinstvu. Prožeta humorističnim momentima, predstava zapravo na veoma živopisan način oslikava događaje iz svakodnevnog života.
Ulaznice se od 25.januara mogu kupiti po cijeni od 5 eura na biletarnici KIC-a, a broj za rezevaciju je 020 664 237.
Ima mnogo toga dobrog u “instant” vremenima, a još više lošeg. No postoje ljudi i stvaraoci koji prežive i ta vremena, ali i opstanu i u onim drugim – boljim, gdje su sistemi vrijednosti strožiji, a očekivanja zahtjevnija. Postoje stvaraoci i djelatnici koji su iznad svih tih vremena, odnosno na ponos su i zadovoljstvo svih generacija koje su učile i koje će učiti od njih. Jedan od njih je, svakako, prof. Vili Ferdinandi – gost decembarskih “Podgoričkih priča“. Kako se nosio sa nekim dobrim, ili manje dobrim vremenima u Titogradu i Podgorici, šta je naučio i šta je učio generacije, uvaženi mr Vili Ferdinandi će ispričati moderatoru tribine novinaru Vanji Kovačeviću, ali i publici i njegovim poštovaocima 21.decembra u Multimedijalnoj sali KIC-a “Budo Tomović“ u 20 časova.
Vili Ferdinandi je rođen 1951.godine u Titogradu (Podgorica), gdje je stekao osnovno i srednje muzičko obrazovanje. Muzičku akademiju je završio u Beogradu gdje je kasnije magistrirao na odsjeku violina, a na kamernoj muzici završio Specijalističke studije. Usavršavao se u Kijevu (Ukrajina) kod prof. Gorohova i u Klagenfurtu (Austrija) kod prof. Rostala. Dobitnik je više nagrada i priznanja: Nagrada iz fonda Marije Mihajlović za magistarski ispit iz violine, Nagrada Centra savremene umjetnosti, Decembarska nagrada grada Podgorice, Nagrada Udruženja kompozitora Crne Gore, Diploma za najboljeg pedagoga festivala gudača ”Zlatne stepenice“ Valjevo maj 2016, Priznanje za izuzetne pedagoške uspjehe ”ESTA Montenegro“ i dr. Dugo godina je bio koncertmajstor Simfonijskog orkestra RTV CG i član više kamernih ansambala. Snimao je za RTV i gostovao po Evropi i svijetu. Predavao je violinu i kamernu muziku u Muzičkim školama ”Vasa Pavić” i ”Andre Navara“ u Podgorici. Sa svojim učenicima je osvajao prve i specijalne nagrade na domaćim i stranim takmičenjima u Sarajevu, Novom Sadu, Beogradu, Skadru, Barleti, Rimu, Budimpešti, Londonu … Napisao je više transkripcija i kadenca za violinu, ali i aranžmana za orkestre. Povremeno se bavi dirigovanjem i jazz muziciranjem na violini.
Pozorišna predstava “Neko bolje mjesto” reditelja Andrije Mugoše i producentkinje Anje Kečalović biće izvedena u petak, 15.decembra, u sali DODEST, od 20 sati.
Dramaturgiju i tekst potpisuju Armin Behrem i Andrija Mugoša, scenografkinja je Jelena Ivančević, a kompozitor Lado Raičković. Glavne uloge u predstavi igraju Milica Šćepanović i Jovan Krivokapić.
Predstava govori o mladom paru, u ranim 30-im godinama, koji donosi odluku da napusti zemlju kako bi izgradio bolji život u inostranstvu. Međutim, noć prije planiranog odlaska, muškarac saopštava partnerki da neće moći da krene sa njom. U toku večeri započinje igra međusobne manipulacije, kako bi ostvarili svoje sebične porive – da ostanu zajedno ili da se upute ka obećavajućoj destinaciji. Kako noć odmiče, jedno drugom orkrivaju detalje koje nisu uspjeli da podijele tokom njihove veze.
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a, a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Duhovita drama “Nobelovci” nastala po tekstu i u režiji Obrada Nenezića premijerno će u Podgorici biti izvedena u četvrtak, 7.decembra, na velikoj sceni Kulturno – informativnog centra “Budo Tomović”, od 20 sati.
U predstavi igraju: Omar Bajramspahić, Moamer Kasumović, Jovan Dabović, Petar Novaković, Slađana Merdović. Scenografiju je uradio Milivoje Mićo Kovačević, muziku potpisuje Slobodanka Bobana Dabović Đurić, a producenti predstave su Jasmin Ćorović i Samir Zaimović.
“Nobelovci” su savremena futuristička drama, odnosno urnebesna priča o borbi jednog genija koji je nominovan za Nobelovu nagrudu, sa lešinarima koji se lijepe na njegov uspjeh.
Obrad Nenezić:
“Ono što prvo dramaturg nauči jeste da pozorište mora da nas se tiče, bez obzira kom pravcu, vrsti i školi pripada, a znamo da se u teatru poslije avangarde desio ‘veliki prasak’, pa danas postoji pravaca koliko i autora, te je i avangarda već decenijama klasika kako tvrde vodeći teoretičari. Ako nas se pozorište ne tiče iz bilo kog razloga onda je to neka druga i nova umjetnost. Zato se ,Nobelovci’ tiču svakog sloja društva, koji tvori tradicionalni, savremeni ali i nadčovjek – android ili ginoid. Zato sam zajedno sa producentima izabrao ovaj komad da ga prvi put ja postavljam, drugačije autorski, onako kako sam ga zamišljao dok sam ga stvarao. Kad sam pisao ,Nobelivce’ širom regiona su je proglašavali jednom od prvih futurističkih drama, danas je ona samo savremena drama (kako je to neko dobro zapazio) jer živimo digitalno doba i eru vještačke inteligencije. Upravo u tim sudarima različitosti leži i ono duhovito i dramsko. Ali ono jako otrežnjujuće i drsko, jer svaka era poznaje diskrimaciju i smrtne grjehove. Poznaju čovjeka i ‘nečovjeka’, ne u formi nego u suštini. Ovo je duhovita drama poklonjena čovjeku koji obitava u nama, bez obzira da li smo ga otkrili ili ne. Ovo je drama o čovjeku koji ima turetov sindrom i genijalnost koju pretvara u pobjedu nad primitivnim, u stilu nezaboravnog Džerija Luisa. Ovo je drama koja koja se suprotstvlja mitomaniji da će nas pregaziti vještačka inteligencija, a znamo svi dobro da ništa što je stvorio čovjek u humane svrhe nije opasnije od samog čovjeka.”
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a (9-20h), a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Novembarske “Podgoričke priče“ nam predstavljaju glumca Aleksandra Radulovića. Radi se o izuzetno talentovanom i ostvarenom glumcu mlađe generacije, koji svojim nesvakidašnjim glumačkim izrazom i pojavom plijeni kako na pozorišnim daskama, televizijskim ekranima, tako i na filmskom platnu. No, iz njegove “podgoričke priče“ saznaćemo da nije lako doći do izvanrednih umjetničkih dostignuća, ali ni do egzistencijalnih. Svoje iskustvo o umjetničkim i životnim procesima podijeliće sa novinarom Vanjom Kovačevićem, moderatorom tribine “Podgoričke priče“ koja će biti održana u utorak, 28.novembra, u Multimedijalnoj sali KIC-a “Budo Tomović“, od 20 sati.
Aleksandar Radulović rođen je 1986. godine u Podgorici. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umjetnosti na Cetinju 2013. u klasi profesora Branislava Mićunovića, a iste godine završio je i pripravnički u Kraljevskom pozorištu Zetski dom na Cetinju. Dobitnik je godišnje nagrade Crnogorskog narodnog pozorišta za visoka umjetnička dostignuća 2015, ali i nagrade “Dragoljub Milosavljević – Gula” za najboljeg glumca na pozorišnom festivalu u Petrovcu na Mlavi 2014. Igrao je u brojnim pozorišnim predstavama među kojima su “Smrt i djevojka”, “Omladina bez Boga”, “The effect”, “Posjeta”, “Hamlet”, “Ivanov”, “Njegoš, vatre”, “Ulcinjski gusar”, “Enciklopedija izgubljenog vremena”, “Ja, Nikola I”, “Vladimir Kućović”, “Žabar”, “Zločin i kazna” itd. Imao je takođe i niz zapaženih uloga u filmovima “As pik”, “Granice kiše”, “Dječaci iz ulice Marksa i Engelsa”, “Dvije povratne Titograd – Podgorica”, “Iskra”, “Obraz”, “Ključ”, “Balkan blues”, “Iskaz”, “Ključanje”, ali i u tv serijama “Budva na pjenu od mora”, “Božićni ustanak”, “Dug moru I sezona” i “Dug moru II sezona”.
Nesvakidašnji poetsko – muzički performans ANTIKABARE “DŽENTLMEN” čiji cilj je popularizacija poezije i muzike na jedan drugačiji i autentičniji način, biće izveden u okviru dramskog programa KIC-a “Budo Tomović“ u petak, 17.novembra, u sali DODEST, od 20 sati.
Riječ je o savremenoj scenskoj formi čiju režiju i poeziju potpisuje pisac i dramaturg Obrad Nenezić, uloga je povjerena glumcu Jovanu Daboviću, a kompozitor i izvođač je Slobodanka Bobana Dabović Đurić. Kostime je radila Vera Šoškić, a scenografiju Darko Musić.
“Ako danas kabare poznajemo kao žanr koji želi da zabavi publiku, onda je antikabare “Džentlmen” sušta suprotnost tome… Sačuvati poetiku i publiku je i naš cilj…
Antikabare “Džentlmen” nije stvoren da se nameće. Neće riješiti nijedan veliki problem, kako u geopolitici i društvu, tako ni autorima, ali je priuštio nezaboravan proces – mjesece i mjesece neprestanog rada na poeziji i muzici, za koje su vrijeme autori shvatili da ne samo da postoji prostor za čistu poetiku, već da taj prostor nikad nije bio ni upitan, jer taj prostor je sam čovjek, a kad, koliko i hoće li uopšte zakoračiti u tu svoju bezgraničnost to je na njemu samom.
Antikabare “Džentlmen” ima svoju dramsku formu i strukturu, ali ona je sekundarna u odnosu na impresiju koju izaziva spoj poezije i muzike. Muzike, koja opet, prati poeziju i umjesto da je kroti, ona joj daje slobodu koja je ograničena jedino vremenskim izvođenjem, ali ostaje kao utisak, ili otisak poput tetovaže u gledaočevoj percepciji i recepciji. Tetovaže koja se ne briše. Koja nije modni detalj. Ni broj. Ni pripadnost… Već određenost i trajanje. Što je svrha svake umjetnosti.
“Džentlmen” se obraća jednoj, imaginarnoj ženi, koja je njegov “Crno-bijeli svijet”, “Neizdrž”, “Gospod, ali ne i Bog”… Njegov “Centar svijeta”, ali ne samo kao žena, već personifikacija života, sa svim njegovim vrlinama i manama, izazovima i nedaćama, radostima i ljepotama…. Odnosno, “Džentlmen” će nam interpretirati i ispjevati čitavu “Istoriju njihove bolesti” u kojoj je ljubav uzrok i posljedica za sve motive od kojih se živi i od kojih se, napokon, i umire.” pisac i dramaturg Obrad Nenezić
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a (9-20h), a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Tribina “Podgoričke priče“ nastavlja u oktobru da predstavlja Podgoričane koji su ostavili trag kako u zemlji, tako i šire. Naš gost je Peđa Radošević, proslavljeni crnogorski bokser.
Boksom je počeo da se bavi 2000. godine u BK “Podgorica”. U samom startu skrenuo je pažnju stručnjaka. Kao početnik je već osvojio Trofej najboljeg boksera na turniru “Bronco cup” u Stokholmu, što mu je i prvi trofej u karijeri. Kao amater je za reprezentaciju odradio 127 mečeva u kojima je postigao 108 pobjeda. U tom periodu osvojio je veliki broj turnira, a među najznačajnijim su: Turnir omladinskih nada u Mostaru i Zlatna rukavica u Novom Sadu. Tri puta je uzastopno bio prvak države. Poslije odluke da se posveti profesionalnom boksu, te nakon deset pobjeda dobija šansu da se bori za prvaka svijeta u WBC federaciji do 23 godine, te u uzbudljivom meču u Banja Luci pobjeđuje gruzijskog nokautera Lavana Shonia i postaje šampion svijeta prvi iz nezavisne Crne Gore, pa te 2006.godine biva proglašen i za najboljeg sportistu u našoj zemlji. Takođe, 2018. dobiće isto to priznanje, za zasluženo osvajanje titule prvaka Evrope u WBO federaciji. Između ostalog, Peđa Radošević je bio 2022. godine prvak Balkana; 2011. postao je osvajač internacionalnog pojasa šampiona u WBC verziji; 2012. osvajač IBF internacionalnog šampiona svijeta; 2015. godine postaje šampion evrope u WBO verziji; a 2022. šampion svijeta u WBU verziji.
Tribin će biti održana u utorak, 24.oktobra, u Multimedijalnoj sali KIC-a, od 20 sati, a moderator programa je novinar Vanja Kovačević.
