Deseti godišnji koncert iz ciklusa “Kompozitorke iz sjenke”, koji KIC “Budo Tomović” njeguje u okviru svog muzičkog programa, predstaviće pijanistkinju Mari Vermulen iz Pariza, koja je poslednjih godina svoju uzornu pijanističku karijeru posvetila promociji stvarlaštva kompozitorki. Njen album pod nazivom “Kompozitorke”, objavljen prošle godine u Francuskoj je dokaz njenog istraživačkog i umjetničkog rada na afirmaciji ženskog muzičkog stvaralaštva. Na koncertu u KIC-u, 6. marta u 20 sati, izvešće dio tog repertoara, koji se odnosi na kompozitorke iz doba romantizma: Viržini Morel (Osam melodičnih etida), Šarlot Soi (Sonata op.7) i Mel Boni (zbirka kompozicija “Žene iz legendi”).
O pijanistkinji
Nakon studija na Regionalnom Konzervatorijumu u Bulonju, a zatim na Nacionalnom Konzervartorijumu za muziku u Lionu, Marie Vermeulin je nastavila usavršavanje kod Lazara Bermana i Rožera Murara. Osvojila je nekoliko nagrada na međunarodnim takmičenjima među kojima su prva nagrada na međunarodnom takmičenju Tournoi u Rimu (2006) i dvije druge nagrade na međunarodnim takmičenjima Maria Canals u Barseloni (2006) i Olivier Messiaen u Parizu (2007). Takođe je laureat međunarodne nagrade Pro Musicis, 2009. Učestvovala je na brojnim festivalima u zemlji i inostranstvu i nastupala u prestižnim koncertnim dvoranama (Theatre des Champs-Elisees, Philharmonie, Opera de Paris, Theatre des Bouffes du Nord, Center Pompidou-Metz, Opera de Limoges, festival Messiaen au pais de la Meije, itd). Redovno nastupa sa orkestrima, a sarađivala je sa brojnim poznatim dirigentima kao što su Darel Ang, Pol Gudvin, Debora Valdman, Pavel Berman, Valid Musalem, Salvator Brotons i Pjer Bulez.
Rano prepoznata po svojim interpretacijama muzike Olivijea Mesijana, interpretirala je veliki dio njegovog repertoara i posvetila nekoliko predavanja i majstorskih kurseva njegovom djelu. Za izdavačku kuću Universal/Deutsche Grammophon učestvovala je u snimanju kompletnih djela Mesijana (2008). Na svom prvom gostovanju u Podgorici 2008. godine, izvela je program posvećen muzici Olivijea Mesijana, povodom obilježavanja stogodišnjice rođenja ovog velikog kompozitora. Njen prvi CD posvećen je Olivijeu Mesijanu (2013) i dobio je najbolje ocjene kritičara. Drugi album (2016) posvećen Klodu Debisiju, takođe je osvojio jednoglasne pohvale stručnih muzičkih časopisa (Classica, Diapason, Resmusica, Pianiste). Godine 2019. snimila je album posvećen Klari i Robertu Šumanu, koji je takođe naišao na odličan prijem kritike. U svoj najnoviji album “Kompozitorke” (2023) uvrstila je djela dvadeset jedne francuske kompozitorke iz doba romantizma. Njeno interesovanje za muzičko stvaralaštvo žena se nastavlja – priprema objavljianje kompletnog ciklusa Das Jahr kompozitorke Fani Mendelson. Svi ovi programi odražavaju njenu ličnu posvećenost većoj ravnopravnosti žena-kompozitorki i rehabilitaciji repertoara koji je veličanstven koliko i zaboravljen.
Umjetničku karijeru Mari Vermulen podržava nekoliko fondacija (Safran pour la musique,Societe Generale) i Francuski institut. U novembru 2014. godine dobila je nagradu za interpretaciju od Akademije lijepih umjetnosti i Fondacije Simon et Cino Del Duca, Francuskog Instituta.
O kompozitorkama
Viržini Morel
Francuska pijanistkinja i kompozitorka Žana Viržini Morel de Verže (Jeane Virginie Morel du Verger, 1799-1870) je rođena u Mecu, u vanbračnoj zajednici. Rano je pokazala svoj muzički talenat te je njena majka odvela u Pariz, gdje je studirala klavir kod Luja Adama na Pariškom konzervatorijumu i diplomirala s najvišom ocjenom 1814. Usavršavala se kod Antona Rajha (harmonija), Muzija Klementija i Johana Humela. Kasnije je i sama podučavala klavir i bila nastavnica vojvotkinji od Berija. Godine 1928. udala se za pukovnika Filipa Leroja, koji je dobio titulu barona od Veržea. Nastavila je da komponuje i ostvarila zapažena djela za klavir od kojih se izdvajaju Sonata i etide (Osam melodičnih etida), koje je posvetila savremenici Luizi Faran (Louise Farrenc), francuskoj pijanistkinji i kompozitorki. Pored toga, komponovala je tri dueta za violinu i klavir i druga kamerna djela.
Osam melodičnih etida objavio je izdavač Richault, 1857. godine. Iako se čini da je komponovala u obrazovne svrhe, melodične etide su prilično zahtjevne i bile su namijenjene za izvođenje u salonu sa ciljem da se pokaže talenat i autora i izvođača. O značaju i ozbiljnosti ove partiture pisao je Ernest Rejer u muzičkom časopisu Le Courrier de Paris: „Umjetnički svijet još uvijek pamti uspjeh gospođice Morel; vješta pijanistkinja, postavši plemkinja, ostala je vjerna svojoj umjetnosti, jedinoj tradiciji velikih majstora. Na svakoj stranici djela osjećaju se snaga i istustvo – ženska gracioznost je našla utočište u naslovima koje je autorka dala svakoj od melodija koje čine njenu zbirku: Berseza, Disperata, Incerteza, Barkarola, Leptir i itd. Ovim svježim i poetskim razmišljanjima prethodi veoma lijep uvod u kome su dva dijela, oba podjednako zanimljiva i burna, otkrivajući majstorski dodir ruke“.
Šarlot Soi
Francuska kompozitorka Šarlot Soi (Charlotte Sohy, 1887-1955) rođena je kao Šarlot Mari Luiz Diri u Parizu, ćerka industrijalca koji je imao kompletno muzičko i književno obrazovanje. Školovala se u visokoj školi za muziku, dramu i ples, Schola Cantorum u Parizu. Kompozitor Vinsen d'Indi je bio jedan od njenih učitelja. Bila je prijateljica sa kompozitorkama Nađom Bulanže i Mel Boni i rođaka Luja Dirija, kompozitora i člana umjetničke grupe “Šestorica”.
Udala se za francuskog dirigenta i kompozitora Marsela Labeja, sa kojim je imala sedmoro djece. U njihovoj kući su redovno organizovali muzičke večeri okupljajući društvo umjetnika. Njena djela svirali su kompozitori Pol Dika, Moris Ravel i Gabrijel Fore. Svoje kompozicije Šarlot je potpisivala prezimenom Soi, koje je preuzela od svog djeda po majci. Njeno stvaralaštvo je uključivalo simfoniju, operu, mise, pjesme i kamernu muziku. Jedna je od dvadesetak kompozitorki koje su između 1789. i 1914. godine stekle profesionalni status, uživajući poštovanje svojih vršnjaka, pristup muzičkim institucijama i javni uspjeh. Umrla je u Parizu 1955. godine, u šezdeset osmoj godini.
Dvadeset godina kasnije (1974) njen unuk, Fransoa-Anri Labej, takođe muzičar, je počeo da pravi inventar njenih djela u rukopisu, i kompjuterizovao sve njene partiture. Njena simfonija je prvi put izvedena 6. juna 2019. u Bezansonu, a u aprilu 2022. trinaest njenih djela uvrštena su na tri CD-a izdavačke kuće La Boite a Pepites, udruženja Elles Women Composers, osnovano 2020. godine.
Mel Boni (1858 – 1937) rođena je kao Melani Elen Boni (Mélanie Hélène Bonis) u Parizu. U svom profesionalnom životu koristila je pseudonim Mel Boni. Odrasla je u strogom, religioznom domu gde je njen talenat za klavir prepoznat od malih nogu. Počela je da uči kod čuvenog Cezara Franka, a godinu dana kasnije primljena je na Pariski konzervatorijum 1877, gdje je studirala orgulje (kod Franka) i harmoniju (kod Ernesta Giroa). Na konzervatorijumu je upoznala baritona Amede Luja Hetika. Zajedno su pisali pjesme i horska djela. Hetikov uticaj i veze sa pariskim izdavačima pomogli su joj da napreduje i definiše svoju karijeru.
Posle nekoliko godina, njena porodica je zahtijevala da napusti muziku i svog momka Hetika kako bi našla pravog muža i „ženstveni posao“ poput krojenja. Godine 1883. udala se za Alberta Domanžea, koji je bio 25 godina stariji od nje i imao pet sinova iz prethodnih brakova. Odgajala je svoju porodicu, koja je uključivala i njihovo troje djece. Kako njena porodica nije uopšte bila zainteresovana za muziku, imala je malo vremena za komponovanje.
Od 1890-ih, Boni je dobila podršku izdavača Alfonsa Leduka, Maksa Ešiga i Morisa Senara, što ju je navelo da redovno komponuje. Ponovo se povezala sa svojom bivšom ljubavi Hetikom, koji je postao profesor i autor časopisa i poezije. Kroz rad su obnovili svoju vezu i dobili ćerku.
Radila je na distribuciji svoje muzike izvođačima u Francuskoj i Švajcarskoj gdje je svirala i pjevala u salonima i na studentskim audicijama. Bila je članica Društva kompozitora. Zbog ratova i ponovnih borbi za afirmaciju umjetnosti, njena muzika je bila zanemarena.
Napisala je preko 300 kompozicija uključujući 20 kamernih djela, 150 komada za klavir, 25 komada za orgulje, 27 horskih djela i 40 pjesama. Odišući jedinstvenim osjećajem za harmoniju i ritam, njen kompozitorski stil kombinovao je boje impresionizma i orijentalizma. Komponovala je pod uticajem Franka, Gabrijela Forea i Kamij Sen Sansa.
Zbirka “Žene iz legendi” (Femmes de légendes) sadrži sedam klavirskih kompozicija nazvanih po legendarnim ženama iz prošlosti. Boni ih je komponovala kao zasebne komade ili u okviru ciklusa od nekoliko kompozicija, u periodu između 1898 i 1913. godine. Kompozicije su objavljivali razni francuski i njemački izdavači za života autorke, a rukopis komada “Ofelija” je otkriven tek 1997. i objavljen godina dana kasnije.
Kulturno – informativni centar ‘’Budo Tomović’’ organizuje deseti festival savremene klavirske muzike “Forte piano” koji će se održati 27. i 28. februara, u velikoj sali KIC-a.
Raduje nas što ćemo na jubilarnom festivalu ugostiti pijaniste različitih generacija, kako mlade talentovane učenike iz Crne Gore, tako i međunarodno priznate pijaniste koji su strastveni promoteri savremene muzike, a naročito kompozitora iz svojih sredina.
Festival će započeti matine koncertom-predavanjem Priča o klaviru – animacijskom formom kojom će pijanista Bartolomej Stanković na savremen način uvesti školsku publiku u svijet klavirske muzike. Istog dana, pijanista i kompozitor Aleksej Kurbatov prirediće koncert na kome će izvesti djela savremenih ruskih kompozitora Nikolaja Mednera, Rodina Ščedrina, Igora Stravinskog, australijskog kompozitora Karla Vajna kao i svoja autorska djela i transkripcije.
Drugog dana festivala nastupiće učenici crnogorskih muzičkih škola: „Vasa Pavić“ iz Podgorice, „Petar II Petrović Njegoš“ iz Bara, „Savo Popović“ sa Cetinja i Muzičke škole Tivat u okviru matine koncerta “Klavirski mozaik”. Na kraju festivala premijerno će se predstaviti pijanistkinja Katarina Krpan, profesorica klavira i voditeljica studija za savremenu muziku na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Na svom cjelovečernjem koncertu sviraće djela savremenih hrvatskih autora stvorenih poslednjih 50 godina.
Matine koncerti počinju u 12 sati, a termin večernjih koncerata je 20 sati.
Jubilarni festival biće u programskom smislu svojevrsna rekapitulacija prethodnih izdanja. Sadržina i naslovi ovogodišnjeg izdanja podsjećaju na neke od prethodnih festivalskih tema, koje smo sa zanimanjem i entuzijazmom istraživali: Klavir u duhu folklora, Igre za klavir, Omaž klasicima, Pijanisti-kompozitori, Dječji kutak, Jugoslovenska i postjugoslovenska muzika i Novi zvuci Balkana.
Festival “Forte piano” nastao je u okrilju Umjetničke škole za muziku i balet “Vasa Pavić” sa željom da se učenicima i nastavnicima ponudi novi repertoar koji bi im omogućio da bolje upoznaju svijet savremene muzike. Poznato je da je muzika za klavir 20. i 21. vijeka izuzetno raznovrsna, ali nedovoljno aktuelizovana u našoj sredini. To je dodatno podstaklo našu instituciju da podrži ovaj festival i doprinese njegovom razvoju, bogatijoj ponudi i afirmaciji savremene muzičke scene.
Mladi solisti na harmonici Lazar Janjušević i Petar Balaban prirediće koncert u okviru ciklusa “Mladi talenti“ u srijedu, 31.januara, u Galeriji “Risto Stijović“, u 19 sati.
Obojica su učenici Umjetničke škole za muziku i balet “Vasa Pavić“ u klasi Miroslava Ilića i dobitnici vrijednih nagrada i priznanja na domaćim i međunarodnim festivalima i takmičenjima. Na programu koncerta su djela Johana Sebastijana Baha, Domenika Skarlatija, Franka Anželisa, Vjačeslava Semjonova, Aleksandra Nagajeva, Jurija Romanova, Arkadija Macanova i Vladislava Zolotarjova.
Petar Balaban rođen je 2006. godine u Beogradu. Nakon završene Osnovne muzičke škole “Savo Popović” na Cetinju, nastavio je školovanje u Umjetničkoj školi za muziku i balet “Vasa Pavić” u Podgorici, u klasi Miroslava Ilića. Trenutno je učenik trećeg razreda. Tokom školovanja osvajao je visoka priznanja, uglavnom prve i specijalne nagrade, na brojnim muzičkim festivalima i takmičenjima u zemlji i inostranstvu: Međunarodni festival harmonike “Harmonika fest” u Tivtu (2014), XLII muzički festival mladih Crne Gore (2015), Internacionalni festival harmonike “Akordeon art” u Sarajevu (2016), Međunarodno takmičenje mladih harmonikaša “Zvezdane staze” u Kragujevcu (2017), XXII internacionalna manifestacija “Dani harmonike” u Smederevu (2017), Internacionalni festival “Viva harmonike” u Aleksincu (2018), 43. međunarodni susret harmonikaša u Puli (2018), Međunarodni festival “Harmonika u centru” u Užicu (2019), Međunarodni festival harmonike i kamerne muzike “Eufonija” (2022), Međunarodno takmičenje “Coup Mundiale“ (2023), PIF Castelfidardo (Italija) i dr. U okviru projekta VIVUM nastupao je kao solista i kamerni izvođač, na koncertima u Pljevljima i Podgorici, kao i u okviru Crnogorskog orkestra mladih, prošle godine na Cetinju.
Lazar Janjušević rođen je 2005. godine u Podgorici. Osnovno muzičko obrazovanje započeo je u Muzičkoj školi ”Andre Navara“ u klasi Saše Markovića, a nastavio u Umjetničkoj školi za muziku i balet “Vasa Pavić”, u klasi Tijane Ilić. Srednje muzičko obrazovanje pohađa u istoj školi, u klasi Miroslava Ilića. Dobitnik je brojnih nagrada na državnim i međunarodnim takmičenjima, među kojima su: Festival mladih muzičara Crne Gore (2018), Državno takmičenje učenika srednjih škola iz oblasti muzičke umjetnosti (2022), Međunarodni festival “Harmonika fest” u Tivtu (2018, 2019, 2022), Međunarodno takmičenje mladih harmonikaša “Zvjezdane staze” u Kragujevcu (2018), Internacionalna manifestacija “Dani harmonike” u Smederevu, Međunarodno takmičenje “Eufonija” u Novom Sadu (2022), Internacionalni festival “Akordeon Art plus” u Istočnom Sarajevu (2023), International Open Trophy (2022, 2023) i Junior Coupe Mondiale (2023). Kao kamerni izvođač nastupao je na državnom takmičenju u Nikšiću (2022), u Podgorici (2023) i na međunarodnom festivalu “Harmonika fest” u Tivtu. U okviru projekta VIVUM nastupao je kao solista, u Podgorici i Kotoru, i kao član Crnogorskog simfonijskog orkestra mladih, pod upravom dirigenta Marka Korovića. Pohađao je majstorske radionice kod profesora Miljana Bjeletića, Vojina Vasovića i Predraga Jankovića. Dugi niz godina je stipendista Ministarstva prosvjete Crne Gore.
Poznata alternativna rok grupa iz Novog Sada “Obojeni Program” prirediće koncert u subotu, 9.decembra na velikoj sceni KIC-a “Budo Tomović”, od 20 sati.
Biće to povratak kultnog novosadskog sastava u Podgoricu u punom sastavu nakon više godina. Bend će podgoričku publiku podsjetiti na brojne hitove sa svojih studijskih i “live” albuma.
“Svaka definicija gubitak je slobode”, a Obojeni Program svoju slobodu traži kroz energiju i strast, čistu ljubav i beskompromisni rokenrol. Svaki njihov koncert je prilika da se obnovi životna energija i redefinišu životni ciljevi.
Obojeni Program je bend koji postoji skoro četiri decenije i od prvog dana nametnuli su se kao sastav sa autentičnim muzičkim izrazom, a tu “autentičnost” nije lako definisati. Branislav Babić Kebra i OP kroz svoju muziku kanališu The Fall, Joy Division, Slits, Raincoats… ali sve vrijeme uspijevaju da ne zvuče kao neko od pomenutih. Obojeni Program su pravac za sebe, muzički izraz koji je nezahvalno upoređivati sa bilo kojim drugim postojećim. Obojeni Program su izbor koji napravite u jednom trenutku svog života i ostajete mu vjerni dok u vama tinja ta vatra slobode i bunta.
Kebra i Obojeni Program su ti malobrojni srećnici kojima nije problem da sebe nanovo izmišljaju, da probaju nešto novo, da rizikuju i iznenađuju. Od 1980. godine do danas kroz bend je prošlo bar pedeset muzičara, a dio opšte kulture cijele jedne generacije je predstavljanje benda u emisiji legendarnog Džona Pila na BBC radiju i emitovanje spota za “981” u MTV 120 minuta.
Tokom četiri decenije sviranja, u radu benda učestvovalo je mnogo muzičara, a frontmen Branislav Babić Kebra jedini je član originalne postave. Uz njega, dugogodišnju postavu Obojenog Programa čine Ilija Vlaisavljević Bebec na bas gitari, bubnjar Vladimir Cinkoski Cina, a nedavno im se pridružio i novi član, basista Miki Ristić (ex Darkwood Dub, Bella Technika, Sana Garić).
Početak 2023. godine Obojeni Program je obilježio reizdanjem albuma “Kako to misliš: mi?” na vinilu.
Besplatne ulaznice se mogu preuzeti na biletarnici KIC-a (9-20h).
Završnicu osmog međunarodnog festivala “Dani gitare u Podgorici“ obiježiće koncert poznatog gitariste iz Srbije Aleksandra Hadži Đorđevića koji će biti održan u srijedu, 29.novembra, u sali DODEST, u 20 sati.
Program koncerta za solo gitaru činiće djela Isaka Albeniza (Majorca op.202; Crvena kula op.92), Luiđija Lenjanija (Tri kaprisa op.20), Johana Merca (Romansa), Lea Brouvera (Kubanski pejzaži sa zvonima) i Federika M. Torobe (Sonatina).
Aleksandar Hadži Đorđević rođen je u Beogradu. Sa 16 godina nastupio je u Zagrebu na Reviji mladih talenata Jugoslavije izvodeći koncert Aranjuez od J. Rogriga sa Zagrebačkim simfoničarima i dirigentom Urošem Lajovicem. Studije gitare diplomirao je sa najvišom ocjenom na Akademiji za muziku u Pragu 1987. godine u klasi profesora Štepana Raka i Martina Mislivečeka. Na Međunarodnom takmičenju gitare Kutna Hora 1984. godine osvojio je prvu nagradu. Njegovi učenici osvajali su najviše nagrade u zemlji i inostranstvu, a neki od njih su danas istaknuti koncertni gitaristi i profesori u Evropi i SAD. Kao član žirija i predavač učestvovao je na brojnim festivalima, takmičenjima i seminarima gitare i kamerne muzike u Srbiji i inostranstvu. Za svoju pedagošku djelatnost u obrazovanju mladih talenata dobio je nagradu Grada Beograda 2004. godine. Aleksandar Hadži Đorđević izgradio je zapaženu karijeru kao solista nastupajući u Srbiji, Češkoj, SAD-u, Hrvatskoj, Bugarskoj, Kipru, Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori i Sloveniji. Doktorski umjetnički projekat odbranio je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, gdje je zaposlen kao docent za nastavu gitare.
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a, a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Osmi međunarodni festival “Dani gitare u Podgorici“ počeće sa koncertom velikana flamenko muzike, legendarnog španskog gitariste Gerarda Nunjeza (Gerardo Nuñez) koji će nastupiti u duetu sa sjajnim mladim gitaristom Álvarom Martineteom u nedjelju, 12.novembra, na velikoj sceni Kulturno – informativnog centra “Budo Tomović”, od 20 sati.
Renomirani gitarski duo publici u Podgorici predstaviće se premijerno izvodeći autorske kompozicije za solo i duo gitara.
Gerardo Nunjez (Gerardo Nuñez) rođen je u Jerez de la Frontera (Cádiz) 1961. godine. Sa 13 godina počeo je raditi na Flamenkološkom odsjeku svoje domovine, gdje je imao priliku nastupiti kao prva pratnja istaknutim pjevačima između 1975. i 1982. godine, među kojima su bili Tío Gregorio “el Borrico”, potres u Jerezu, Agujetas, La Paquera de Jerez, Preselio se u Madrid, gdje se pridružio društvu Maria Maye kao gitarista-koncertant, radeći na showu ¡Ay jondo! Godine 1988. snimio je svoj prvi album El gallo azul koji je naišao na najbolje kritike koje debitantski album može dobiti. Sa drugim albumom, Flamencos en Nueva York (1989.), Gerardo je osnovao vlastitu diskografsku kuću El Gallo Azul s kojom je 1994. objavio svoj veličanstveni album Jucal. Premijerno je 1997. godine izveo Yerma (Garcia Lorca) u režiji Nurije Espert za Carmen Cortés Dance Company. Godine 1998. praizveo je Salomé na Festivalu klasičnog kazališta u Méridi.
Alvaro Martinete, gitarista iz Granade, počeo je svirati gitaru sa 6 godina. Usavršavao se kod učitelja kao što su Miguel Ochando, Manolo Sanlúcar i Gerardo Núñez. Trenutno kombinuje svoju karijeru koncertnog izvođača tako što je dio društva Gerarda Núñeza u “Guitarra Desnuda”, društva Carmen Cortés i društva Joaquína Cortésa. Dobitnik je brojnih nagrada među kojima su: I nagrada za pratnju Tithe Contesta (2008), I nagrada Desencaja za mlade flamenco iz Andaluzije (2012), II nagrada na XIX Međunarodnom gitarističkom takmičenju u Barceloni (2015), I nagrada na ONCE bijenalu (2016), I nagrada na Međunarodnom gitarističkom takmičenju u Sevilli (2017), I nagrada VI izdanja takmičenja novih talenata Alcobendas Flamenca (2019), I nagrada “Bordón Minero” Međunarodni festival Cante de las Minas de la Unión (2021).
Ulaznice se po cijeni od 5 eura mogu kupiti na biletarnici KIC-a (9-20h), a broj za rezervaciju je 020 664 237.
Svjetska premijera audio – vizuelnog performansa “Reconnecting (with) traces” biće organizovana u četvrtak, 9.novembra u Modernoj galeriji, od 20 sati.
Autori i izvođači projekta su Nina Perović, kompozitorka i pijanistkinja, Birgita Flik, kompozitorka i saksofonistkinja, Mina Novičić, vizuelna umjetnica i Tomas van Vale, audio-vizuelni umjetnik.
“Reconnecting (with) traces” je proizvod rada čeitiri umjetnika iz Berlina, Brisela i Podgorice. Kao zajedničku tačku susreta, kroz raznolikost i kolektivni napor, a u cilju razumijevanja brojnih uloga i identiteta, umjetnici su došli do teme tragova. Iako različitih profila, kako u profesionalnom smislu, tako i u pogledu životnog iskustva, okruženja i navika (koje se manifestuju kroz tragove), zajedničkom dinamikom rada oblikovali su umjetničku formu koja će biti predstavljena podgoričkoj publici 9. novembra. Jedinstven audio-vizuelni događaj osvrnuće se na različite vidove tragova koji se ispoljavaju kroz različite uloge. Takođe, funkcija uloga oslanja se i na podjelu istih prema Jakobu Morenu, osnivaču psihodrame i sociometrije. Kroz brojne rituale psihosomatskih uloga, kao i drugih, umjetnici su odabrali različite forme izražavanja koje povezuju dati spektakl kroz vizuelni i muzički sadržaj.
Nina Perović je završila osnovne i specijalističke studije kompozicije i klavira na Muzičkoj akademiji na Cetinju. Usavršavala se u Sloveniji, Austriji i Njemačkoj. Doktorske studije kompozicije je završila na Fakultetu muzičke umjetnosti u Beogradu. Njena djela izvođena su na renomiranim festivalima u regionu, kao i značajnom dijelu Evrope. Boravi u Berlinu, gdje je angažovana na projektu započetom uz podršku Instituta Gete, a koji proučava moguće primijene tehnika socio-psihodrame kroz proces nastajanja novog djela u oblasti muzičkog teatra. Ovaj audio-vizuelni performans je jedan od rezultata istraživanja u toj oblasti.
Birgita Flik (Birgitta Flick, 1985) je improvizatorka i kompozitorka iz Berlina. Obrazovala se kao saksofonistkonja na Institutu za džez u Berlinu (UdK/HfM Hanns Eisler) i kao kompozitorka na Kraljevskom muzičkom koledžu u Stokholmu. Na međunarodnoj sceni djeluje kao slobodna muzičarka u brojnim sastavima u Berlinu, Stokholmu i Njujorku. Od 2015. radi kao umjetnička direktorica serije koncerata InSpirit uprotestantskoj crkvi KaiserWilhelm (Kaiser-Wilhelm-Gedächtnis-Kirche) u Berlinu. Umjetnički rad Birgite Flik dokumentovan je i predstavljen na brojnim CD i LP produkcijama. Od 2021.godine, je na doktorskim studijama umjetničkog istraživanja na Univerzitetu za muziku i scenske umjetnosti u Beču, na temu odnosa improvizacije i kompozicije.
Milana Novčić, rođena 1978. u Jugoslaviji, studirala je scenografiju na Akademiji primenjenih umjetnosti u Beogradu. U Njemačku se preselila 1999. godine, gdje je studirala na Akademiji umjetnosti u Dizeldorfu na Umetničkoj Akademiji u klasi Markusa Liperca (Markus Lüpertz). Od 2003. studira na Univerzitetu umjetnosti u Berlinu, u klasi Danijela Rihtera (Daniel Richter) i Anselma Rajlea (Anselm Reyle).
U školskoj 2007/2008. pohađala je master studij kod profesorice Klaudije Šnajder (Claudia Schneider), takođe na Univerzitetu umjetnosti u Berlinu.
U sklopu jedne od prethodnih izložbi postavila je koncept končano-platnenih karaktera sa kojima je nastavila rad u okviru ovog projekta. Poslednjih dvadeset godina učestvovala je na grupnim i samostalim izložbama u Johanesburgu, Berlinu, Minhenu, Diseldorfu, Beogradu i Novom Sadu. Živi i radi u Berlinu.
Tomas van Vale (Thomas van Walle, 1984. Leven, Belgija) je savremeni umjetnik iz Antverpena. U svom radu istražuje obradivost i (re)konstrukciju objekata, tragajući za odnosom intenziteta između forme i haosa. Njegov rad karakteriše interdisciplinarno putovanje kroz imaginarne arhitektonske planove, kompozicije, slike, grafike, zvuk i tekstove.
Solistički koncert Šukrije Žutog Serhatlića istaknutog interpretatora crnogorske izvorne muzike biće održan u okviru šestog festivala crnogorske narodne pjesme “Stare note – novi zvuci” u srijedu, 8.novembra, u velikoj sali KIC-a “Budo Tomović”, od 20 sati.
Sinonim starogradske muzike Šukrija Žuti Serhatlić nastupiće uz pratnju velikog narodnog orkestra pod upravom Aleksandra Saše Magovčevića, a u čijem sastavu su: Miladin Mišo Marković (klarinet), Ivan Stanojević (violina), Boban Janković (violina), Damir Merdženić (violina), Pavle Janković (violina), Rade Magovčević (ritam gitara), Kenan Kurtanović (solo gitara), Nikola Nedeljković (bas gitara), Dragan janković (klavijature) i Boban Popović (bubanj).
Gosti koncerta su Đina Mićović, Anđela Ulićević, Mirjana Bubanja i Amila Rastoder.
Besplatne ulaznice se mogu preuzeti na biletarnici KIC-a (9-20h). Dobro došli
Koncert flautistkinje Rezede Valejeve, studentkinje FMU u Beogradu biće održan u okviru ciklusa “Mladi talenti” u četvrtak, 2.novembra, u Galeriji “Risto Stijović” u Podgorici, u 19 sati.
Na programu koncerta su djela za solo flautu Kloda Debisija (Sirinks u Des-duru L.129), Ežena Boca (Slika, Op. 38), Antona Štamica (Kapris br. 1), Artura Honegera (Ples koze u C-duru, H. 39), Žaka Ibera (Komad), Georga Filipa Telemana (Fantazija br. 10), Astora Pjacole (Tango etida), itd. Gost na koncertu biće violinista Aleksandar Grunčevski.
Flautistkinja Rezeda Valejeva je započela svoje muzičko obrazovanje u rodnom gradu Kazanu (Rusija), gdje je završila Muzičku školu br. 5 u klasi Galliuline Elvire. Školovanje je nastavila u Muzičkoj školi u Tivtu, gdje je uporedo pohađala klavir u klasi Isidore Jovićević i flautu u klasi Brune Matijević. Srednju muzičku školu “Kosta Manojlović” je završila u Beogradu u klasi prof. Aleksandra Burkerta. Trenutno studira četvrtu godinu osnovnih akademskih studija na Fakultetu muzičke umjetnosti u Beogradu u klasi prof. Ljubiše Jovanovića. Aktivno je učestvovala u brojnim radionicama, školama flaute, ali i majstorskim časovima koje su vodili eminentni flautisti među kojima su: Vilijam Benet, Trevor Vaj, Denis Burjakov, Feliks Rengli, Kristina Fasbender, Mario Karoli, Ervin Klambauer, Karlos Brunel, Meila Tome Filer, Dejan Gavrić, Matej Zupan, Marina Nenadović, Nataša Paklar-Markovići i dr. Od 2016. je učestvovala na brojnim međunarodnim i državnim takmičenja na kojima je osvajala prve i druge nagrade. Nastupa kao solista i u kamernim i orkestarskim sastavima kao što su Lola klasik, Dečija filharmonija i Beogradski orkestar mladih (BEOM). Koncertirala je na scenama Kolarčeve zadužbine, Beogradske filharmonije, Kombank dvorane, SKC-a, Sava centra, UK Parobrod, Konak Kneginje Ljubice, Jevrejske opštine i dr. Bila je učesnica festivala BUNT, Festum, KOMA i Ljetnjeg kampa za kamernu muziku. Flautistkinja Rezeda Valejeva se prvi put predstavila podgoričkoj publici cjelovečernjim koncertom u okviru popularnog KIC-ovog ciklusa ”Mladi talenti“ maja 2023. godine, u saradnji sa pijanistom Aleksejom Kurbatovim. Ovo je njen drugi koncert u okviru istog ciklusa u koji je ovog puta uvrstila originalna djela za solo flautu.
