U znak sjećanja na velikog kompozitora Stevana Mokarnjca (1856 – 1914), Umjetnička škola za muziku i balet „Vasa Pavić“ prirediće koncert horske muzike u kome će učestvovati školski horski ansambli, dječiji i ženski hor pod vođstvom profesorica Zorane Latković i Zoje Đurović, kao i mješoviti hor „Stanko Dragojević“ pod upravom Ilije Dapčevića.
Koncert će biti održan u Velikoj sali Kulturno-informativnog centra „Budo Tomović“, u 19 sati.
Na programu koncerta su dječije pjesme „Pazar živine“ i „Vivak“, zatim „Primorski napjevi“ u obradi Vojislava Ilića za ženski hor, Deveta rukovet – Iz Crne Gore i Sedma rukovet – Iz stare Srbije i Makedonije, kao i originalna djela za mješoviti hor Šesta rukovet – Iz moje domovine „Hajduk Veljko“, Dvanaesta rukovet – Pesme sa Kosova i odlomci iz Liturgije Jovana Sv. Zlatoustog.
Stevan Stojanović Mokranjac rođen je u Negotinu 9. januara 1856. godine. Ime Mokranjac je dodao svome imenu po ugledu na svoga oca koji je bio porijeklom iz sela Mokranja blizu Negotina. Svoje školovanje započeo je u Negotinu gdje je stekao prva znanja iz muzike, svirajući na violini. Još kao učenik beogradske gimnazije primljen je za pripravnika u Beogradsko pjevačko društvo gdje je kasnije postao i njegov redovni član. Ovo društvo je pomoglo Mokranjcu da započne studije u Minhenu gdje je izučavao teorijske predmete želeći prije svega da odgovori potrebama društva za kompozitorima koji bi utrli put nacionalnom muzičkom stvaralaštvu.
Nakon što je prekinuo studije u Minhenu rukovodio je društvom Kornelije sa kojim izvodi svoju Prvu rukovet i stvara druga djela koja su ga preporučila za dobijanje stipendije za nastavak studija u Rimu, a zatim i u Lajpcigu. Po povratku u Beograd radio je na gotovo svim poljima muzičkog djelovanja, kao kompozitor, dirigent, organizator, kamerni muzičar pedagog folklorista i muzički pisac. Kao dirigent je radio sa više pjevačkih društava ali je posebno značajna bila njegova koncertna djelatnost sa Beogradskim pjevačkim društvom sa kojima je gostovao širom Evrope i postigao visoke izvođačke domete. Pored toga, Mokranjac je značajan doprinos dao u oblasti kamernog muziciranja osnivajući gudački kvartet 1989. godine.
Mokranjac je veliki značaj imao i na polju organizovanja muzičkog školstva u Srbiji. Bio je direktor prve Srpske muzičke škole (1899-1914.) gdje je predavao teoriju muzike i pjevanje. Pjevanje je takođe predavao i u Prvoj beogradskoj gimnaziji i u Bogosloviji. Značajan je njegov rad na Osmoglasniku koji je koncipirao kao udžbenik crkvenog pojanja za potrebe učenika bogoslovije. Mokranjčev veliki doprinos je takođe u očuvanju i bilježenju narodnih pjesama, a smatra se da je svojim muzikološkim radom započeo razvoj teorijske misli u srpskoj muzikologiji. Kompozitorski opus pretežno je posvećen vokalnoj, odnosno horskoj muzici, duhovnoj i svetovnoj. Ona se ubraja u vrhunska ostvarenja srpske muzike. Na polju duhovne muzike ističu se Opelo u fis-molu, Liturgija Svetog Jovana Zlatoustog, Dvije pjesme na veliki petak, Akatist, Tebe Boga hvalim itd. U oblasti svjetovne muzike posebno mjesto zauzimaju petnaest rukoveti sastavljene iz niza pjesama za koje je kompozitor inspiraciju našao u folkloru geografskih područja koja će kasnije činiti jugoslovenski okvir. One se smatraju remek-djelima izrazite ljepote i individualne romantičarske koncepcije. Mokranjčev ugled i doprinos razvoju muzike potvrđuju i njegov izbor za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije i Francuske akademije umjetnosti. Mokranjac je umro 1914.godine u Skoplju.
Ulaz je besplatan.
Dobrodošli u KIC – srce kulture grada!
18 comments on “Omaž Stevanu Mokranjcu”